گزارشی از وضعیت زنان زندانی در زندان سپیدار اهواز

وضعیت زنان زندانی در زندان سپیدار اهواز بسیار اسفناک و بشدت دردناک و نابسامان است، در این میان شرایط برای زنان زندانی سیاسی بدلیل عدم رعایت اصل تفکیک جرائم به‌مراتب سخت‌تر است بطوریکه مسئولان زندان از این وضعیت بعنوان ابزاری برای شکنجه زنان و بخصوص زندانیان سیاسی استفاده میکنند.

رئیس زندان مردی بنام ظاهری و رئیس بند زنان زنی به نام «خانم میرزا» عامل اذیت و آزار زندانیان است.

اخیرا گزارشی از وضعیت زنان زندانی در زندان سپیدار اهواز به دست کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام رسیده است که جهت اطلاع خوانندگان منتشر میکنیم. تاکنون کمتر خبرهایی از این زندان جهنمی به بیرون درز کرده است.

زنان زندانی در زندان سپیدار فشارهای زیادی را تحمل می‌کنند. این زنان در محیطی بسته، بدون امکانات ضروری، در هوای گرم و آلوده محبوس هستند. بسیاری از این زندانیان بیماریهایی دارند که نیازمند رسیدگیهای پزشکی و درمانی است، اما از حداقلهای دارویی نیز محروم هستند و بهداری زندان از اعزام آنها به بیمارستان جلوگیری میکند.

زنانی که در زندان  محبوس هستند همگی از شهروندان اهوازی هستند، پس از بازداشت مورد بازجویی و شکنجه قرار گرفته اند. برخی از آنان حین بازداشت باردار بوده و در همین وضعیت تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفتند.

این زنان زندانی در شرایطی که دمای هوا در شهرستان اهواز بین ۴۰ تا ۵۰درجه در نوسان است، از نبود وسایل سرمایشی در رنج و عذاب هستند. تنها کولر بند زنان خراب شده و آنان حتی از داشتن پنکه نیز محروم هستند. و در همین شرایط آب زندان نیز بعضا قطع میشود.

این در حالی است که تراکم جمعیت در هر کدام از بندهای این زندان بسیار بالاست و نبود جا موجب ایجاد هوای بسیار آلوده در بند و بروز بیماری های تنفسی و پوستی زیاد در میان زندانیان می‌گردد.

همچنین در گزارش دیگری از این زندان آمده بود: «بیش از ۵۰ تن از زنان در زندان سپیدار اهواز پس از ابتلاء به بیماری کرونا و داشتن علائم تب و لرز مشابه، به قرنطینه این زندان منتقل شده‌اند. زندانیان باقیمانده در بندها نیز علائمی مشابه سرماخوردگی دارند.»

از سوی دیگر وضعیت زنان زندانی سیاسی، باز هم سخت تر است. آنها بدون رعایت اصل تفکیک جرائم در کنار سایز زندانیان با جرائم عادی و جرائم خطرناک نگهداری می شوند.

مسئولان زندان:

رئیس زندان مردی به نام «ظاهری» و رئیس بند زنان زنی به نام «خانم میرزا» است. حفاظت اطلاعات زندان زنان هم یک زن با فامیلی «نادری» است.

وضعیت غذایی:

گزارشهای دریافتی از منابع مطلع حاکی است که میزان گوشت در غذای زندانیان بسیار کم است، به طوری که گوشت داخل غذا اصلا قابل توزیع و تقسیم بین زندانیان نیست.

برای وعده غذایی شام عموما سوپ (بدون گوشت) یا سیب زمینی آب پز و تخم مرغ، آش و عدسی به زندانیان داده می شود.

وضعیت بهداشتی:

وضعیت بهداشتی در بند زنان در زندان سپیدار اسفناک است. زنان زندانی از داشتن آبگرم برای استحمام محروم هستند. آبگرمکن ها همیشه خراب هستند و تعمیر هم نمی شوند.

تفکیک جرائم:

اصل تفکیک جرائم در زندان زنان رعایت نمی شود و زندانیان سیاسی زن در کنار سایر زنان زندانی متهم به جرائمی همچون قتل، مواد مخدر و سرقت نگهداری می شوند.

بهداری:

در بهداری زندان زنان، فرد بیرحم و سنگدلی تحت عنوان «پزشک» حضور دارد که وی را «خانم حیدری» صدا می زنند و حدود ۴۵ سال سن دارد.

این فرد که ظاهرا پزشک است هیچ توجهی به وضعیت زندانیان بیمار ندارد و از دادن دارو به آنان امتناع می کند. وی همچنین مانع اعزام زنان بیمار به بیمارستانهای خارج از زندان می گردد و آنها را تحت عنوان اینکه «تو امنیتی هستی و نمیتوانی از زندان بیرون بروی و باید همین جا بمانی»، از رسیدگیهای پزشکی ضروری محروم نگاه داشته است.

فروشگاه زندان:

در فروشگاه زندان اجناس با پایین ترین کیفیت ولی با قیمت چند برابر بیرون، به زندانیان عرضه می گردد. فروشگاه زندان، محلی برای غارت و چپاول و خالی کردن جیب زندانیان محرومی است که مبلغ ناچیزی پول توسط خانواده‌هایشان دریافت می‌کنند.

بطور مثال یک ماسک که در بیرون هزار تومان فروخته می شود،‌ در فروشگاه زندان با قیمت ۱۸۰۰ تومان به زندانیان عرضه می شود.

غذاهای آشپزخانه زندان هم بشدت گران است. مثلا: یک ماهی سرخ شده ۵۰ هزار تومان/  یک پرس بادمجان کبابی ۱۹ هزار تومان/  یک جعبه خرما ۳۰ هزار تومان و  یک قرص نان تنوری هزار تومان است. 

روشن است که عموم زنان زندانی امکان خرید چنین غذاهایی را از آشپزخانه ندارند.