پیام یک کارگر اهوازی: اسماعیل بخشی را فراموش نکنیم
یک کارگر اهوازی در هفت تپه از اسماعیل بخشی نوشته است که اسماعیل نماینده عزیز ما در دفاع از ما زندان رفت، شکنجه اش کردند، پرونده برایش ساختند و نهایتا اخراجش کردند. مسئولیت اذیت و آزار و اخراج اسماعیل کارفرما و دولت و نهادهای امنیتی است.
اما اینکه اسماعیل اخراج شد بخاطر دفاع از منافع کارگران بود، به خاطر دفاع از منافع جمعی ما اخراج شد. اسماعیل به خاطر ما اذیت شد و الان اخراج شده. اینکه ما مقداری حقوق میگیریم و مثلا مثل دوره اقبالی نیستیم و غیره به خاطر زحمات بسیاری از جمله زحمات اسماعیله.
چطور فراموش کنیم در حالی که وجدانم نمیزاره فراموشش کنم. فقط من یه سوال از تمامی شما همکاران دارم که وقتی حقوق میگیرید بفکر اسماعیل نمی افتید؟
من هروقت مادرم رو میبینم به زبون خودمون میگه (روله چه خبر دِ اسماعیل بخشی هاکجا)؟ واقعا جوابی واسه مادرم ندارم جز سکوت و عوض کردن بحث.
پس ما الان وظیفه داریم به عنوان همبستگی حداقل به اندازه حقوق خودمون به اسماعیل بخشی کمک مالی کنیم. این وظیفه انسانی و کارگری همه ماست. شاید اسماعیل قبول نکنه ولی ما باید اقدام کنیم. وگرنه اونا که میخوان اتحاد ما به هم بخوره میگن نماینده شون رو اخراج کردیم کسی هم سراغش نرفت.
دوستان ما باید هر کدام به سهم خودمان مبلغی برای همکار اخراجی و نماینده خودمون ارسال کنیم. چند هزار نفریم و برای هر کدام مبلغ کمی میشه اما ارزشش زیاده. برای اسماعیل که این همه سال اخراج بوده عددی نمیشه اما ما به اسماعیل نشون میدیم که به فکرش هستیم و قدردانش هستیم و این حداقل کاری است که میتونیم انجام بدیم. اسماعیل باید سر کار برگردد اما تا آنوقت برای هفت تپه اسماعیل نور چشم همه ماست.
امضاء: محفوظ
