معنی تمامیت ارضی و تجزیه طلبی به «فارسی»!
بدبختی ما این شده است که موضوعات مورد بحث را شازده(رضا پهلوی) به ما دیکته می کند؛ تازه ترین اش ” تمامیت ارضی” است که آن را نخستین شرط از شروط سه گانۀ ائتلاف همایونی اعلام کرده و تنور بحث تمامیت ارضی و تجزیه طلبی را در میان مدافعان و منتقدان، داغ کرده است. اشکالی هم ندارد، ” عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد”!
در گفته ها و نوشته های چند روز اخیر در این باره، تا جائی که دنبال کرده ام، یا شِکوِه های دفاعی از اتهام تجزیه طلبی است، یا بحث های آکادمیک غیر قابل خواندن و فهم برای توده های مردمی که شمشیر دموکلسِ ” تمامیت ارضی” بر بالای سرشان آویزان است. من می کوشم به سادگی و قابل فهم توضیح بدهم منظور پان ایرانیست ها از ” تمامیت ارضی” و تجزیه طلبی چیست.
مقدمتاً سه نکته برای تأمل:
۱- محمد رضا شاه تحت مجموعه شرائطی که بیرون از اقتدار نظامی – سیاسی و مصالح دیپلماتیک اش بود، در ۱۳۴۹ به استقلال بحرین ( که در ۱۳۳۶ رسماً استان چهاردهم ایران اعلام شده بود) گردن گذاشت و آب هم از آب تکان نخورد، تنها حزب فاشیست پان ایرانیست اعتراضی کرد که سرجایش نشاندند.
۲- جمهوری اسلامی در اصرار بر تداوم جنگ با عراق، در پی منضم کردن خاک عراق به ایران بود و با شعار ” راه قدس از کربلا می گذرد” برای توسعۀ امپراطوری شیعه، تغییر مرزهای ایران برایش نه تنها حرام نبود، بلکه ثواب هم می داشت اگر موفق می شد!
۳- ایرانشهری ها، همچون شازده پهلوی که می گوید ” یک وجب از خاک ایران کم شود، اون ایرانِ من نیست”، با افزوده شدن به خاک ایران مشکلی ندارند و مدام از متعلقات سرزمین های امپراطوری پارس با حسرت یاد می کنند و در رؤیای بازگشت دوبارۀ آن ها به قلمرو سیاسی ایران اند؛
حتا در واکنش حکومت اسلامی به شعرخوانی اردوغان در ترکیه به تاریخ ۲۱ آذر ۱۳۹۹ در باره جدا سازی دو بخش شمال و جنوبی آراز ( رود ارس) دیدیم که گفتند آذربایجان شمالی جزئی از خاک ایران است و باید روزی به آغوش ایران برگردد. در این موارد، جابجائی مرزها برایشان مشکلی ندارد و مقدس نیست فقط مسئله شان با ملت های غیر فارس ساکن جغرافیای ایران است.
نویسنده:شهاب برهان – منبع احبار روز
