تداوم بازداشت و بلاتکلیفی احمد کی شمس و روح الله خسروی پس از 7 ماه در زندان شیبان اهواز
به گزارش منابع محلی احمد کی شمس و روح الله خسروی، بطور بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز بسر می برند.
روز پنجشنبه ۲ فروردین ماه ۱۴۰۲، روح الله خسروی و احمد کی شمس، دو شهروند اهل شهرستان ایده ، علیرغم گذشت مدتی قابل توجه از تاریخ دستگیری با وضعیت بلاتکلیف در زندان شیبان(مرکزی) اهواز، بسر می برند.
به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده احمد کی منش در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”احمد کی شمش در حالی که ۲۴۷ روز از بازداشت خود را سپری کرده در زندان شیبان اهواز بسر می برد.”
شایان ذکر است، احمد کی شمس در مرحله بازپرسی با اتهاماتی از قبیل (فعالیت تبلیغی علیه نظام در فضای مجازی)، (توهین به خامنه ای در فضای مجازی) و (اجتماع و تبانی) را در پرونده خود دارد.
این شهروند اهل شهرستان ایذه، در تاریخ ۲۷ تیر ماه ۱۴۰۲، توسط ماموران امنیتی حکومت تهران دستگیر و پس از انتقال به بازداشتگاه امنیتی و طی مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام، به زندان شیبان اهواز منتقل شد.
روح الله خسروی، متولد ۱۳۶۸، متاهل و دارای ۳ فرزند، علیرغم گذشت بیش از ۷ماه از تاریخ بازداشت موقت، بطور بلاتکلیف در زندان شیبان اهواز بسر میی برد.
به نقل از یک فرد نزدیک به خانواده این متهم سیاسی در گفتگو با گزارشگر حقوق بشر در ایران:”آقای خسروی دوران بازجویی ها و بازپرسی را سپری کرده اما علیرغم اینکه بیش از ۲۴۰ روز در زندان و تحت قرار بازداشت موقت سپری کرده به وضعیت حقوقی وی رسیدگی صورت نگرفته است.”
اتهامات منتسب شده به روح الله خسروی (فعالیت در فضای مجازی)، (اجتماع و تبانی) و (ارتباط با گروههای مخالف نظام از طریق فضای مجازی) عنوان شده است.
روح الله خسروی، در تاریخ ۱ شهریور ماه ۱۴۰۲، در شهرستان ایذه توسط مامورن پلیس اطلاعات و امنیت، دستگیر و پس از تفتیش منزل و توقیف برخی لوازم شخصی اش به بازداشتگاه ادداره کل اطلاعات استان در شهر اهوزا منتقل و تحت بازجویی قرار گرفت.
این شهروند اهل ایذه، در آبان ماه ۱۴۰۲، در پی اتمام مراحل بازجویی ها و تفهیم اتهام با زندان شیبان(مرکزی) اهواز، منتقل شد.
سرکوب آزادی بیان و ممانعت از انتشار عقاید و دیدگاههای مختلف در یک جامعه، ناقض ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است. در این مفاد قانونی بر حق افراد بر انتشار افکار، عقاید، نظریات و دیدگاههای سیاسی و عقیدتی بدون محدودیت مرزی تاکید شده است.
اعتراف گیری توام با ارعاب و تهدید، ناقض در ماده ۵ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۷ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی و مصداق بارز شکنجه است.
بازداشت خودسرانه، بلاتکلیف نگه داشتن متهم در بازداشت و ممانعت از دسترسی فرد در دوران بازجویی، بازپرسی و دادرسی به وکیل مورد نظر خود و منع دسترسی به سایر ملزومات در یک فرآیند دادرسی، ناقض ماده ۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب ۱۶ دسامبر ۱۹۶۶ است.
