شنگولى «حبل المتين» و باستانى پاريزى از كشتار عرب‌ها در محمره(خرمشهر)

سركردگى قيام يادشده كه اهوازى ها به آن “ثورة الغلمان” يا “انقلاب ابواب جمعى” مى گويند به عهده دو تن از مردم محمره يعنى شَلَش و سلطان بود.

آنان مى خواستند پرچم عربستان را بر فراز دار الحكومه بر افرازند. اين همان پرچمى است كه در روزهاى گذشته در تظاهرات ايرانى ها عليه رژيم آخوندی تهران، و روز شنبه گذشته در شهر گوتنبرگ سوئد در كنار پرچم هاى آزربايجان، كردستان و بلوچستان به اهتزاز در آمد و من در پست قبلى نوشتم كه امضاى اين چهار پرچم و چهار مليت آميخته با آبشار خون بود و اين واقعه خونين در محمره هم دليل اش.

پاريزى كرمانى نيز از اين مبارزان اهوازى با عنوان “متجاسرين” ياد مى كند. بايد بگويم، در مرداد ١٣٠٤ پس از اشغال محمره (خرمشهر كنونى) توسط نيروهاى پهلوى اول كه در ارديبهشت همان سال صورت گرفت و طى آن واپسين حاكم عرب مملكت عربستان سرنگون شد، نظاميان پهلوى با بى رحمى تمام، كوشش عرب ها براى بازيابى خودمختارى كامل دوران شيخ خزعل را در هم شكستند.

نشريه حبل المتين در بازه زمانى ١٩٢١-١٩٣٠ به حامى كودتاى سوم اسفند ١٢٩٩ تبديل شده و چاپلوسى كودتاگران و سردار سپه (رضا شاه بعدى) را پيشه خود ساخته بود.

در متن زير مى بينيم هم “حبل المتين” و هم باستانى پاريزى از قتل يكصد و پنجاه عرب اهوازى – كه اصولا بايد هموطن آنان به شمار روند – خوشحالى مى كنند و از اين جنايت عليه بشريت شنگول و سرمست اند.

از اين رو شووينيسم و عرب ستيزى و مخالفت با عدم تمركز در ايران منحصر به خاندان پهلوى و حاكمان حکومت تهران نيست بلكه بخشى از نخبگان مليت مسلط را نيز در بر مى گيرد.

گفتنى است كه در كتاب “گزيده اسناد خليج فارس” كه توسط وزارت خارجه حکومت آخوندی تهران منتشر شده با استناد به گزارش كنسولگرى ايران در بصره، شمار كشتگان عرب، دويست و چهل نفر ذكر شده است نه يكصد و پنجاه نفر. عكس شلش و سلطان و متن كامل “حبل المتين” و باستانى پاريزى را در پايين بخوانيد و ببينيد.

نویسنده: یوسف عزیز بنی طرف