از گذرگاه‌های دریایی تا جیب مقامات؛ نفت تحریم‌شده چگونه هزینه می‌شود؟
تحقیقات جدید بلومبرگ، ابعاد تازه‌ای از فعالیت‌های «ناوگان تاریک» را فاش کرده است؛ گروهی از کشتی‌ها که در حاشیه گذرگاه‌های دریایی شناخته‌شده به صورت پنهانی اقدام به انتقال نفت سرزمین اهواز می‌کنند.
بر اساس این گزارش، این ناوگان در ماه‌های اخیر صدها میلیون بشکه نفت تحریم‌شده را به چین قاچاق کرده‌اند، در حالی که هیچ نهاد بین‌المللی قادر به ردیابی یا اعمال مجازات علیه آن‌ها نیست.
تحریم‌ها؛ ابزار فرصت‌طلبی یا فشار اقتصادی؟
حکومت تهران در واکنش به تحریم‌های غرب، بارها ادعا کرده که این تحریم‌ها را به فرصتی برای «استقلال اقتصادی» تبدیل کرده است.
اما حقیقتی که در سایه این ادعا پنهان مانده، استفاده از ساختارهای غیرشفاف برای انتقال و فروش نفت به مشتریان بین‌المللی نظیر چین است. به گفته مقامات تهران، برای جلوگیری از اعمال تحریم‌های بیشتر، معاملات نفتی باید در سکوت و دور از چشم نظارت‌ها انجام شود.
ناکارآمدی نظارت بین‌المللی
افزایش فعالیت ناوگان تاریک نشان از ضعف سیستم‌های نظارتی بین‌المللی در کنترل جریان نفت غیرقانونی دارد. این شبکه با تغییر نام و پرچم کشتی‌ها، خاموش کردن سیستم‌های شناسایی و استفاده از نقاط انتقال در آب‌های بین‌المللی، موفق به دور زدن تحریم‌ها شده است.
از قاچاق نفت تا فساد مالی؛ چگونه حکومت تهران از تحریم‌ها سود می‌برد؟
آنچه از سوی حکومت تهران به عنوان «مزیت تحریم‌ها» عنوان می‌شود، در واقع پوششی برای اختلاس و فساد گسترده در سیستم حاکمیتی است.
بسیاری از درآمدهای حاصل از فروش نفت قاچاق، نه به خزانه عمومی، بلکه به جیب مقامات حکومتی و هزینه‌های مرتبط با برنامه‌های ایدئولوژیک و نظامی منتقل می‌شود.
فعالیت ناوگان تاریک و نقش پررنگ آن در اقتصاد سایه‌ای ایران، نه تنها موجب تشدید فشارهای بین‌المللی بر تهران خواهد شد، بلکه شکاف میان مردم و حکومت را نیز عمیق‌تر می‌کند.
در حالی که منابع ملی به جای توسعه زیرساخت‌ها و رفاه عمومی، صرف منافع شخصی و ایدئولوژیک می‌شود، مردم ایران همچنان با چالش‌های اقتصادی سنگین دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
