سیاست سرکوب تشکل‌های صنفی معلمان؛ بیانیه کانون صنفی معلمان بوشهر
در پی صدور احکام زندان برای اعضای انجمن صنفی معلمان ، کانون صنفی معلمان استان بوشهر واکنش تندی نشان داده و این احکام را به شدت محکوم کرده است. این احکام شامل چهار سال حبس برای اصغر امیرزادگان و احکام مشابه برای دیگر فعالین صنفی همچون شکراله احمدی، روح‌اله گره‌گشا، جان‌محمد احمدی و علی احمدی است. با توجه به پیشینه و وضعیت حقوقی معلمان در ایران، این تحولات به یکی از مهم‌ترین مسائل روز تبدیل شده‌اند.
بیانیه کانون صنفی معلمان استان بوشهر این اقدامات را نه تنها محکوم، بلکه به‌عنوان بخشی از پروژه‌ای بلندمدت برای سرکوب تشکل‌های صنفی مستقل می‌بیند. بی‌اعتنایی به حقوق معلمان و تشکل‌های صنفی از زمان دولت‌های مختلف در جغرافیای ایران وجود داشته و نشان‌دهنده سیاست‌های حکومتی برای جلوگیری از سازماندهی مستقل نیروهای اجتماعی است. این بیانیه تاکید می‌کند که سرکوب معلمان و فعالان صنفی تنها به دوران کنونی محدود نمی‌شود و در دولت‌های گذشته نیز سابقه داشته است.
کانون صنفی معلمان استان بوشهر از تمام معلمان خواسته است که برای رسیدن به مطالبات خود در تشکل‌های صنفی مستقل سازماندهی شوند. این ندای حمایت از تشکل‌های صنفی در واقع پاسخی به اقدامات سرکوبگرانه است که تلاش دارد تا صدای معلمان و فعالان حقوقی آنان را خاموش کند. به گفته این کانون، تنها از طریق تشکل‌های صنفی مستقل است که معلمان می‌توانند مطالبات بحق خود را پیگیری کنند.
این تحولات نه تنها به وضوح در قالب سرکوب تشکل‌های صنفی مستقل معلمان، بلکه در بستر کلان‌تری از تلاش‌های مداوم حکومت برای کاهش فشار اجتماعی و جلوگیری از هرگونه سازماندهی علیه خود صورت می‌گیرد. این محکومیت‌ها و برخوردهای قضائی نشان‌دهنده‌ی ناآرامی در درون جامعه معلمان و همچنین مقاومت آنها در برابر شرایط نامساعد خود است. با توجه به مهم بودن حقوق معلمان به‌عنوان نیروی کلیدی جامعه و آموزش، این اقدامات می‌تواند پیامدهای قابل توجهی برای دموکراسی و توسعه اجتماعی ایران داشته باشد.
