گزارشگران بدون مرز روز شنبه، ۲۵ دی‌ماه، در بیانیه‌ای خواهان تشکیل کمیسیونی بین‌المللی از کارشناسان سازمان ملل برای تحقیق و شفاف‌سازی پیرامون مرگ بکتاش آبتین و توقف «اعدام‌های غیرقضایی» در زندان‌های ایران شد.
رضا معینی، مسئول دفتر افغانستان و ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز (آر.اس.اف)، تاکید کرد: «محروم کردن (زندانیان) از حق درمان، روش دانسته مقامات حکومتی ایران برای حذف منتقدان در زندان است.»
بنا بر اعلام آقای معینی، خواست گزارشگران بدون مرز از گزارشگر ویژه سازمان ملل درباره وضعیت حقوق بشر در ایران و همچنین، کارگروه بازداشت‌های خودسرانه و پیشگیری از شکنجه این است که با شفاف‌سازی درباره جان باختن بکتاش آبتین، این‌گونه «دیرکردهای عامدانه و وحشیانه در زندان‌های ایران» متوقف شود.
گزارشگران بدون مرز که مقر آن در پاریس است، پیشتر در واکنش به مرگ آقای آبتین اعلام کرده بود «مقام‌های مسئول در جمهوری اسلامی» را در ارتباط با جان باختن او مسئول می‌داند.
این سازمان در گزارش تازه خود تاکید کرده است جمهوری اسلامی ایران نه به میثاق‌های جهانی که امضا کرده، پایبند است و نه قانون‌ها و آیین‌نامه‌هایی مصوب خود را اجرا می‌کند.
بکتاش آبتین، شاعر و فیلمساز ایرانی، با اتهاماتی چون عضویت در کانون نویسندگان ایران و حضور بر مزار جان‌باختگان قتل‌های سیاسی زنجیره‌ای به شش سال زندان محکوم شد. او از پنجم مهر ۱۳۹۹ و در اوج بحران شیوع کووید ۱۹ برای اجرای حکم خود به زندان اوین منتقل شد.
آقای آبتین پس از دو بار ابتلا به کرونا در زندان و تاخیر در روند درمان، سرانجام روز ۱۸ دی در بیمارستان ساسان در تهران جان باخت.
پیکر شاعر و فیلمساز ۴۷ ساله، روز ۱۹ دی‌ماه، تحت فشارهای نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی و شعارهایی چون «درود بر آبتین، مرگ بر ظالمین» در امامزاده عبدالله شهر ری به خاک سپرده شد.
مرگ بکتاش آبتین و قصور مسئولان زندان و نهادهای مختلف حکومت ایران در درمان بهموقع او، واکنش گروه‌ها و نهادهای حقوق بشری بین‌المللی و بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی و حتی زندانیان سیاسی و عقیدتی را به همراه داشت.
کانون نویسندگان ایران پیشتر بارها تاکید کرده بود که مسئولیت جان آقای آبتین و دیگر نویسندگان زندانی، مستقیما متوجه حکومت جمهوری اسلامی و برخی نهادهای وابسته به آن از جمله وزارت اطلاعات و قوه قضاییه است.
انجمن قلم (پِن) آمریکا هم درباره جان باختن بکتاش آبتین گفته است که مرگ شاعر و فیلمساز زندانی «مطلقا قابل پیشگیری بود» و حبس «ناعادلانه» او با «کمک و معاونت» حکومت ایران عملا به حکم اعدام تبدیل شد.
در سال‌های اخیر، شمار زیادی از زندانیان سیاسی و عقیدتی در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران به دلیل اعتصاب غذا یا عدم دسترسی به داروهای ضروری و درمان موثر، عدم انتقال بهموقع به مرکز درمانی یا دلایل مشکوک دیگر جان باخته‌اند.
مقام‌های قضایی جمهوری اسلامی بدون پاسخگویی درباره جان باختن زندانیان سیاسی، مدعی «رعایت حقوق زندانیان» در زندان‌ها هستند.
کمپین حقوق بشر در ایران در تازه‌ترین گزارش خود درباره تبعید «احتمالی» کیوان صمیمی، روزنامه‌نگار و زندانی سیاسی ۷۳ ساله، هشدار داده است که تداوم این قبیل سیاست‌ها از جمله تبعید و ممانعت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی، جان زندانیان سیاسی و عقیدتی را بیش از پیش به خطر می‌اندازد.
