کمک‌های مالی تهران به حزب‌الله؛ تسویه حساب سیاسی یا حمایت از مردم لبنان؟
در حالی که جنوب لبنان صحنه تخریب گسترده خانه‌ها بر اثر درگیری‌ها و حملات اخیر است، گزارش‌ها نشان می‌دهد که حزب‌الله به افراد آسیب‌دیده، مبالغی را به عنوان غرامت پرداخت کرده است. این پرداخت‌ها که مستقیماً از سوی حکومت تهران تأمین شده، نشان‌دهنده ادامه نفوذ اقتصادی و نظامی تهران در لبنان است.
اعداد و ارقام پرداخت‌ها
بر اساس گزارش‌های منتشرشده، میزان این غرامت‌ها به شرح زیر است:
- ۱۲ هزار دلار برای تخریب کامل خانه در جنوب لبنان
- ۵۰۰ تا ۲ هزار دلار برای خسارات جزئی
- ۱۴ هزار دلار برای تخریب کامل در بیروت
- ۶ هزار دلار برای خانواده‌های کشته‌شدگان
در مجموع، حدود ۱۰۰ هزار خانه در لبنان ویران شده است، که این رقم نشان‌دهنده ابعاد گسترده بحران ویرانی‌ها در این کشور است.
منابع محلی تأیید کرده‌اند که کمک‌های مالی مستقیماً از سوی تهران تأمین شده است. این کمک‌ها، در حالی صورت می‌گیرد که فرماندهان حزب‌الله در ایران نیز صدها واحد مسکونی دولتی دریافت کرده‌اند. این اقدام، سوالات زیادی را در مورد اهداف واقعی این حمایت مالی و تأثیر آن بر معادلات سیاسی و نظامی منطقه ایجاد کرده است.
یکی از اهداف پرداخت‌های مالی حزب‌الله و حکومت تهران حفظ حمایت عمومی حزب‌الله در جنوب لبنان است .
کمک‌های مالی حزب‌الله به افراد آسیب‌دیده تلاشی برای حفظ پایگاه اجتماعی و مشروعیت داخلی این گروه است. با توجه به بحران اقتصادی شدید در لبنان، حمایت مالی از مردم آسیب‌دیده می‌تواند جایگاه حزب‌الله را در این مناطق مستحکم‌تر کند.
یکی دیگر از اهداف حکومت تهران تقویت نفوذ حکومت تهران در لبنان می باشد.
تامین مستقیم غرامت‌ها از سوی تهران، نشان‌دهنده ادامه نفوذ و سرمایه‌گذاری تهران در لبنان به عنوان یک جبهه استراتژیک در برابر دشمنان منطقه‌ای مانند اسرائیل و کشورهای عربی حوزه خلیج است.
گفته می شود تداوم استفاده از لبنان به عنوان جبهه نیابتی یکی دیگر از اهداف پنهان حکومت تهران است.
کمک‌های مالی سنگین، در کنار حمایت نظامی از حزب‌الله، نشان می‌دهد که حکومت تهران همچنان لبنان را به عنوان خط مقدم مقابله با اسرائیل و غرب می‌بیند. این سیاست ریسک‌های امنیتی بالایی برای ثبات داخلی لبنان ایجاد می‌کند.
در شرایطی که لبنان با یکی از بدترین بحران‌های اقتصادی و سیاسی خود دست‌وپنجه نرم می‌کند، کمک‌های مالی حزب‌الله یک ابزار استراتژیک برای حفظ نفوذ این گروه و حامی اصلی آن، تهران، در منطقه محسوب می‌شود. اما سوال اصلی اینجاست که این پرداخت‌ها در نهایت تا چه حد می‌تواند نیازهای واقعی مردم لبنان را تأمین کند؟ و آیا این سیاست، در نهایت کشور را به سمت وابستگی بیشتر به تهران سوق نمی‌دهد؟
