
چهره پنهان سرکوب؛ نقش روحالله اجاقی در امنیت داخلی و شکنجه ساختاری حکومت تهران
درحالیکه بسیاری از فعالان حقوق بشر و نهادهای بینالمللی نسبت به افزایش سرکوب در جغرافیای ایران هشدار میدهند، نام مأموری از اطلاعات سپاه بهنام روحالله اجاقی بار دیگر بهعنوان یکی از چهرههای کلیدی در سرکوب اعتراضات و جاسوسی در سطوح عالی حکومتی مطرح شده است.
بر پایه گزارش کانون حقوق بشر ایران، روحالله اجاقی که پیشتر در جریان اعتراضات سراسری ۱۳۹۸ و ۱۴۰۱ در بازداشت و شکنجه معترضان نقش محوری ایفا کرده بود، اکنون نهتنها در روند سرکوب همچنان فعال است، بلکه مأموریتی فراتر از خیابانهای ملتهب دارد: جاسوسی از مقامات ردهبالای جحکومت تهران.
نقش اجاقی در کنترل و نظارت بر مقامات بلندپایه نشاندهنده شکلگیری نوعی دولت پلیسی درون ساختار حکومت تهران است؛ جایی که نهتنها معترضان، بلکه خود مقامات نیز در معرض رصد اطلاعاتی هستند. این نشانهای جدی از بحران اعتماد در درون حاکمیت است، جایی که کوچکترین شک به وفاداری یک مقام میتواند منجر به ورود مأموران امنیتی به حریم خصوصی او شود.
گزارشها حاکی است اجاقی علاوه بر نقش بازجو و شکنجهگر در پروندههای سیاسی، مسئول آموزش فرماندهان بسیج تهران نیز بوده است. او روشهای سرکوب، پراکندهسازی تجمعات، بازداشت هدفمند و همچنین تکنیکهای کنترل سایبری را به نیروهای بسیجی آموزش میدهد. چنین فرآیندی بیانگر آن است که حکومت در پی نهادینهسازی سرکوب در ساختارهای رسمی و نیمهرسمی خود است؛ روندی که میتواند هزینه اعتراضات را برای جامعه مدنی بالا ببرد.
در کنار این عملکرد امنیتی، اجاقی همزمان از موقعیت خود برای کسب ثروت بهره برده است. مالکیت ویلایی مجلل در آبسرد دماوند، تنها نمونهای از رانتهای پنهان قدرت است که به مأموران سرکوبگر داده میشود. این مسئله نهتنها نمادی از فساد ساختاری در نهادهای اطلاعاتی است، بلکه بر شکاف طبقاتی و نارضایتی عمومی نیز دامن میزند؛ زیرا مردم با مشکلات معیشتی دستوپنجه نرم میکنند، درحالیکه مأموران سرکوب با زندگی اشرافی مواجه هستند.
حضور افرادی مانند روحالله اجاقی در رأس فعالیتهای امنیتی و شکنجهگرانه، فقط تهدیدی برای معترضان نیست. گسترش نقش این افراد به جاسوسی از مقامات و طراحی ساختارهای سرکوب، تهدیدی آشکار برای تمامی اشکال امنیت انسانی در ایران است: از آزادی بیان و تجمع گرفته تا امنیت درونسازمانی و حتی استقلال مقامهای حکومتی.
این گزارش بار دیگر ضرورت فشار نهادهای بینالمللی حقوق بشری را یادآور میشود. مستندسازی دقیق نقش چهرههایی مانند روحالله اجاقی، یکی از کلیدهای مهم در روند پیگیریهای قضایی در آینده و فراهمسازی بستر عدالت انتقالی خواهد بود. تنها با شناسایی و افشای چهرههای فعال در نقض حقوق بشر است که میتوان از تکرار چرخههای سرکوب در آینده جلوگیری کرد.