پسر حمید نوری: پدرم در زندان سوئد در مظلومیت است و عینکش مناسب نیست
مجید نوری، پسر حمید نوری،یکی از مقامات جنایتکار ارشد قضایی حکومت تهران که به دلیل دست داشتن در اعدام زندانیان در سال ۶۷ در سوئد به حبس ابد محکوم شده، شرایط نگهداری پدرش را «شکنجه و مظلومیت» خوانده و گفته است که «عینک او در زندان مناسب نیست».
اسماعیل بخشی از فعالان کارگری هفت‌تپه منطقه اهواز، همین تابستان امسال در کلاب هاوس گفت: «در زندان اهواز یک تخت برای شکنجه بود وفقط عرب‌های اهوازی را درآنجا شکنجه می کردند و من که عرب نبودم را فقط با چک ولگد می‌زدند و عرب‌های اهوازی را روی آن تخت شکنجه می‌کردند، چه جرمی بالاتر ازعرب بودن درجغرافیای ایران است؟»
در مارس ۲۰۲۰ که خبرهای اعتراض زندانیان زندان های حکومت آخوندی تهران علیه فقدان خدمات بهداشتی در جلوگیری از شیوع کرونا منتشر شد تنها جایی که با خونسردی زندانیان را کشتند، زندان‌های سپیدار و شیبان اهواز بود که طی آن بیست و پنج زندانی را به قتل رساندند و زندان شیبان را آتش زدند اما آب از آب تکان نخورد.
سپیده قُلیان در خاطرات خود از بازداشتگاه اطلاعات حکومت تهران در اهواز می گوید:«ده روزی می شود که با صدای کتک‌های حسن زندگی می‌کنم. پریشب داد می زد: خددددا، خددددا، چرا عرب رو آفریدی؟» والبته منظور او این است که «چرا عرب را در جغرافیای ایران آفریدی». قُلیان این چنین ما را بامظلومیت و شکنجه‌های زنان و مردان محبوس در یکی از زندان‌های اهواز آشنا می کند.
