
هک اطلاعات ۳۰ میلیون مشترک همراه اول توسط گروه “شدوبیتس”
در یکی از بیسابقهترین رخنههای امنیتی در حوزه ارتباطات تهران، گروه هکری موسوم به «شدوبیتس» اعلام کرده است که با نفوذ به سرورهای شرکت همراه اول، اطلاعات شخصی ۳۰ میلیون مشترک این اپراتور را بهدست آورده است. این رخداد، زنگ خطر جدی برای امنیت سایبری زیرساختهای مخابراتی در جغرافیای ایران را به صدا درآورده و همزمان با سکوت رسمی حکومت تهران، موجی از نگرانی در میان شهروندان ایجاد کرده است.
بر اساس ادعای این گروه، دادههایی نظیر نام و نام خانوادگی، نام پدر، محل تولد، شماره ملی، آدرس، شماره موبایل، کد پستی، نوع سیمکارت و اطلاعات شناسنامهای میلیونها نفر به دست آنها افتاده است. در اقدامی تهدیدآمیز، شدوبیتس با انتشار اسامی ۸۰ نفر از نمایندگان مجلس شورای اسلامی هشدار داده که در صورت عدم پاسخ به خواستههایشان، اطلاعات کامل این افراد و سایر مشترکین را منتشر یا حتی به فروش خواهند رساند.
اگرچه این گروه هنوز خواستههای مشخصی را علنی نکردهاند، لحن هشدارآمیز آنها نشاندهنده چالشی عمیقتر از یک حمله سایبری ساده است: فشار سیاسی یا حتی اقدام برای بیاعتبار کردن نهادهای حکومتی از درون.
در واکنش به این رخداد، رسانههای داخلی تحت کنترل حکومت تهران، بهسرعت خبرهای مربوط به هک را از خروجیهای خود حذف کردند. این اقدام که بهوضوح با هدف مهار افکار عمومی انجام شده، خود نشان از ابعاد گسترده و حساسیت بالای این بحران امنیتی دارد.
همزمان، وبسایت شرکت همراه اول نیز در روز سهشنبه به طور کامل از دسترس خارج شد؛ موضوعی که بهنظر میرسد در ارتباط مستقیم با حمله سایبری باشد، هرچند که مسئولان تاکنون نه تأیید کردهاند و نه تکذیب.
رخنه در سرورهای یکی از بزرگترین اپراتورهای ارتباطی، آن هم با چنین حجمی از دادهها، تنها نشاندهنده یک حفره فنی نیست، بلکه پرده از ناتوانی ساختاری حکومت تهران در تأمین امنیت دیجیتال شهروندان برمیدارد. نشت اطلاعات حساس ملی در حالی رخ میدهد که حکومت همواره بر کنترل، فیلترینگ و نظارت سنگین سایبری تأکید دارد، اما خود از تأمین ابتداییترین سطوح امنیت اطلاعاتی عاجز است.
این رویداد نهتنها اعتماد عمومی را به زیرساختهای ارتباطی بهشدت تضعیف میکند، بلکه احتمال سوءاستفادههای داخلی و خارجی از دادههای شخصی میلیونها ایرانی را افزایش میدهد. در کنار آن، تهدید به انتشار اطلاعات نمایندگان مجلس، حاکی از تبدیل فضای مجازی به جبههای تازه در جنگ قدرت و اطلاعات است.
افشای اطلاعات ۳۰ میلیون کاربر تنها یک هشدار امنیتی نیست؛ بلکه نمادی از فروپاشی اعتماد عمومی، ناکارآمدی نهادهای نظارتی، و شکست سنگین حکمرانی دیجیتال در جغرافیای ایران است. در حالی که حکومت تهران در تلاش برای مهار واکنشهاست، مردم با نگرانی به آینده نگاه میکنند؛ آیندهای که در آن، حتی شماره تلفن و کد ملی هم ممکن است سلاحی علیه شهروندان باشد.