هادی نواصری، پدر سه فرزند، در انفجار بندر رجائی تنها ماند
نقاب بندرهای راهبردی حکومت تهران و واقعیت تلخ کارگران بومی انفجار در بندر رجائی و زخمی‌شدن یک کارگر عرب؛ بی‌پاسخ‌ماندن امنیت کارگران در بنادر راهبردی حکومت تهران
در پی انفجاری که روز شنبه، ۲۶ آوریل ۲۰۲۵، در اسکله تجاری بین‌المللی بندر رجائی (بندر جمبرون/ بندرعباس) رخ داد، هادی نواصری، شهروند ۵۱ ساله عرب و راننده لیفتراک، به‌شدت زخمی شد. منابع محلی از سوختگی شدید و خونریزی داخلی این کارگر اهل شهر اهواز خبر داده‌اند و حال عمومی وی را وخیم گزارش کرده‌اند. آقای نواصری، متأهل و پدر سه فرزند در آستانه ازدواج است.
بندر رجائی، که به‌عنوان یکی از مهم‌ترین شریان‌های تجاری حکومت تهران در خلیج شناخته می‌شود، بار دیگر به‌دلیل حادثه‌ای کاری و امنیتی در صدر توجه افکار عمومی قرار گرفته است. اما آنچه در این میان نگران‌کننده‌تر است، تکرار حوادث مشابه برای کارگران عرب در مناطق راهبردی و صنعتی جنوب است؛ مناطقی که عمده ساکنان آن مردم بومی اهوازی‌اند، اما اغلب در حاشیه تصمیم‌سازی‌ها و بدون بهره‌مندی از حداقل‌های ایمنی و حقوق انسانی به کار گرفته می‌شوند.
نبود شفافیت در اعلام دلیل انفجار و بی‌توجهی به سلامت و امنیت نیروهای کار، به‌ویژه در مناطق تحت کنترل شدید نهادهای امنیتی و اقتصادی، پرسش‌هایی جدی را درباره وضعیت نظارت، استانداردهای ایمنی، و مسئولیت‌پذیری نهادهای ذی‌ربط در حکومت تهران به‌وجود می‌آورد. سکوت مسئولان بندر رجائی در قبال وضعیت هادی نواصری، نمونه‌ای دیگر از سیاست بی‌توجهی ساختاری نسبت به مردم بومی است که در سخت‌ترین مشاغل اقتصادی کشور به‌کار گرفته می‌شوند، اما در زمان بحران، هیچ حمایتی دریافت نمی‌کنند.
با توجه به موقعیت ژئوپولیتیکی بندر رجائی، که محل تلاقی منافع اقتصادی، نظامی و تجاری حکومت تهران است، هرگونه حادثه در آن نه‌تنها اهمیت محلی دارد، بلکه می‌تواند نشانه‌ای از بحران‌های پنهان در مدیریت، نگهداری و بهره‌برداری از زیرساخت‌های حساس کشور باشد. در حالی‌که خانواده آقای نواصری در شوک و اندوهی عمیق فرو رفته‌اند، جامعه نیز منتظر پاسخگویی شفاف و مسئولانه مسئولان درباره علل این انفجار و نحوه رسیدگی به آسیب‌دیدگان است.
