ماراتن نابرابر کارگران سیمان کارون با دلار؛ اعتراض به تاخیر در پرداخت حقوق و مزایا
اعتراضات کارگران شرکت سیمان کارون نسبت به عدم پرداخت حقوق، عیدی، پاداش تعمیرات و سنوات، بار دیگر بحرانی را در فضای کارگری رقم زده است. در شرایطی که درآمدهای این شرکت از محل صادرات و بر اساس ارز محاسبه می‌شود، اما کارگران همچنان دستمزدهای خود را به ریال دریافت می‌کنند، آن هم با تأخیرهای طولانی‌مدت که وضعیت معیشتی آن‌ها را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
تناقض درآمد دلاری و حقوق ریالی؛ بحران معیشتی کارگران
یکی از مهم‌ترین محورهای اعتراضات کارگران سیمان کارون، نابرابری میان درآمدهای شرکت و دستمزدهای کارگران است. در حالی که محصولات این کارخانه به خارج از کشور صادر می‌شود و سود آن به دلار دریافت می‌شود، دستمزد کارگران همچنان ثابت و بدون تناسب با تورم روزافزون کشور پرداخت می‌شود. این تناقض باعث شده تا کارگران، خود را در یک “ماراتن نابرابر میان دلار و ریال” ببینند، جایی که سود شرکت افزایش می‌یابد اما معیشت کارگران روزبه‌روز دشوارتر می‌شود.
کارگران سیمان کارون تأکید دارند که باوجود تلاش شبانه‌روزی آن‌ها، مطالبات قانونی‌شان همچنان پرداخت نشده و پیگیری‌های مکرر نیز به نتیجه‌ای نرسیده است. این وضعیت نه‌تنها موجب افزایش نارضایتی شده، بلکه انگیزه و راندمان کاری را نیز به شدت کاهش داده است. استمرار چنین شرایطی می‌تواند پیامدهای جبران‌ناپذیری برای تولید و بهره‌وری کارخانه داشته باشد، چراکه کارگرانی که دغدغه تأمین معیشت اولیه خود را دارند، نمی‌توانند با تمرکز و انگیزه کافی در محیط کار فعالیت کنند.
حقوق معوقه از سال ۱۴۰۳ تاکنون پرداخت نشده است
اعتراضات کارگران نشان می‌دهد که مطالبات حقوقی آن‌ها مربوط به سال ۱۴۰۳ همچنان تسویه نشده و اکنون در سال ۱۴۰۴، این بدهی‌ها همچنان باقی مانده است. این موضوع نشان‌دهنده سوءمدیریت و بی‌توجهی جدی به وضعیت کارگران است که علی‌رغم نقش کلیدی در تولید و سودآوری شرکت، با تأخیرهای طولانی‌مدت در دریافت حقوق خود مواجه هستند.
کارگران اعلام کرده‌اند که در صورت عدم پرداخت حقوق و مزایای معوقه، تمامی گزینه‌های قانونی برای احقاق حقوق خود را بررسی خواهند کرد. به نظر می‌رسد که ادامه این وضعیت می‌تواند اعتراضات گسترده‌تری را در میان کارگران این صنعت رقم بزند.
این بحران، بار دیگر نشان‌دهنده ناعدالتی ساختاری در سیستم پرداخت حقوق و مزایای کارگران در ایران است. شرکت‌های صادرکننده که درآمدهای کلانی از فروش محصولات خود به خارج دارند، همچنان سیاست‌های سرکوبگرانه‌ای در برابر کارگران خود اتخاذ کرده و از پرداخت حقوق منصفانه سر باز می‌زنند. در این شرایط، اگر مدیریت شرکت سیمان کارون راه‌حلی برای رفع این بحران نیابد، احتمال بروز اعتراضات گسترده‌تر و حتی اعتصابات کارگری دور از انتظار نخواهد بود.
