فشارهای جدید حکومت تهران به نیروهای بومی در بندرهای ماهشهر و خرمشهر

در هفته‌های اخیر، نیروهای بومی اهوازی که در بندرهای مهم شهرهای ماهشهر و خرمشهر فعالیت دارند، تحت فشارهای بی‌سابقه‌ای از سوی حکومت تهران و دستگاه‌های امنیتی آن قرار گرفته‌اند. این فشارها که به نظر می‌رسد با هدف «محدود کردن آزادی بیان» و «جلوگیری از هرگونه اعتراض به عملکردهای حکومت» است، موجی از نگرانی‌ها را در میان کارکنان بومی این نواحی به وجود آورده است.

طبق اطلاعات بدست آمده از منابع آگاه، نیروهای بومی اداره بندر و گمرک بندرهای ماهشهر و خرمشهر پس از آن که متهم به اطلاع‌رسانی در رسانه‌ها و انتشار برخی اخبار شدند، از سوی نیروهای اطلاعات سپاه بازجویی شده‌اند. مقامات امنیتی به این افراد تهمت داده‌اند که اطلاعات حساس را به رسانه‌ها انتقال داده و باعث ایجاد ناآرامی در صفوف مختلف اجتماعی شده‌اند.

این بازجویی‌ها به شدت بر زندگی شغلی این کارکنان تاثیر گذاشته است. برخی از آن‌ها به علت تهدید به اخراج و کاهش سمت‌های شغلی، از ترس جابه‌جایی و از دست دادن معیشت خود به سکوت روی آورده‌اند. این وضعیت نشان‌دهنده یک بحران داخلی است که در حالی که هنوز در سطحی پنهانی باقی مانده، نشانه‌های آشکاری از آن در حال شکل‌گیری است.

این فشارهای امنیتی بر نیروهای بومی اهوازی از یک سو به دلیل نگرانی‌های حکومت تهران از احتمال ایجاد نارضایتی گسترده‌تر در میان اقلیت‌های قومی و مذهبی در مناطق حساس جغرافیای ایران است. تهران همواره به شدت از نارضایتی‌های داخلی می‌ترسد، به ویژه هنگامی که این نارضایتی‌ها به اعتراضات عمومی منجر شود. در این راستا، سرکوب نارضایتی‌ها به یک ابزار اصلی در مدیریت بحران‌ها تبدیل شده است.

از سوی دیگر، نیروهای بومی در بندرهای ماهشهر و خرمشهر از نظر قومی و فرهنگی ارتباطات و همبستگی‌های قوی با دیگر اقوام عرب اهوازی دارند که همیشه نسبت به سیاست‌های مرکزگرایانه و فشارهای اقتصادی و اجتماعی حکومت تهران به شدت منتقد بوده‌اند. با توجه به تاریخ طولانی سرکوب و بی‌توجهی به حقوق این اقوام، می‌توان گفت که اعتراضات بالقوه این نیروها از نگاه مقامات تهران به عنوان یک تهدید جدی در نظر گرفته می‌شود.

اگرچه تاکنون بسیاری از نیروهای بومی در برابر فشارهای امنیتی سکوت کرده‌اند، تحلیل‌ها نشان می‌دهند که این سکوت به دلیل شرایط دشوار اقتصادی و اجتماعی آن‌ها بوده است و نه لزوماً به معنای رضایت از وضعیت موجود. بسیاری از این افراد به دلیل ترس از از دست دادن شغل خود و همچنین تهدیدات از سوی مقامات، اعتراضات خود را به تأخیر انداخته‌اند.

اما با افزایش فشارها و برخوردهای شدیدتر از سوی حکومت تهران، احتمال بروز اعتراضات گسترده‌تر به شدت افزایش می‌یابد. این اعتراضات می‌تواند به یک بحران اجتماعی و سیاسی جدید در اهواز تبدیل شود، جایی که مردم از سال‌ها سرکوب و بی‌عدالتی رنج می‌برند.

چنین اعتراضاتی نه تنها می‌تواند مشکلات جدی‌تری برای حکومت تهران ایجاد کند، بلکه می‌تواند به تشدید شکاف‌های اجتماعی و سیاسی میان اقلیت‌های قومی و مذهبی و حکومت تهران منجر شود. در این شرایط، وضعیت نیروهای بومی اهوازی که همواره در معرض تهدید و فشار بوده‌اند، به یک معضل بزرگ برای حکومت تهران تبدیل خواهد شد که قطعاً نیازمند مدیریت دقیق و استراتژیک است.

حکومت تهران در حالی که در صدد کنترل هر نوع اعتراضی است، از این واقعیت غافل است که سرکوب مداوم و فشار به اقلیت‌های قومی می‌تواند به گسترش نارضایتی‌ها و اعتراضات منجر شود. نیروهای بومی اهوازی در بندرهای ماهشهر و خرمشهر تاکنون در برابر سرکوب‌ها و تهدیدها سکوت کرده‌اند، اما با افزایش فشارها و نقض حقوق آن‌ها، اعتراضات گسترده‌تری در این مناطق دور از ذهن نیست. اگر این روند ادامه یابد، می‌تواند به یک بحران سیاسی و اجتماعی جدید تبدیل شود که نه تنها در سطح محلی، بلکه در سطح ملی و حتی بین‌المللی اثرات منفی خواهد داشت.

سعیده بندر