غیبت آملی لاریجانی در مراسم تشییع؛ اختلافات داخلی یا قهر از قوه قضاییه؟
مراسم عزاداری دو قاضی عالیرتبه حکومت تهران، علی رازینی و محمد مقیسه، در سوم بهمنماه ۱۴۰۳ با حضور شخصیتهای برجسته برگزار شد، اما غیبت صادق آملی لاریجانی، رئیس پیشین قوه قضاییه، به یکی از نکات پرسشبرانگیز این مراسم تبدیل شد.
یکی از دلایلی که غیبت آملی لاریجانی را تفسیرپذیر کرده، به ماجرای بازداشت اکبر طبری، معاون دفتر وی، بازمیگردد. در سال ۱۳۹۸، طبری در حالی که مهمان خانه آملی لاریجانی بود، بازداشت شد؛ اقدامی که به باور بسیاری، میتوانست توهینی به جایگاه رئیس پیشین قوه قضاییه تلقی شود.
این بازداشت در زمان خود واکنشهای گستردهای را به دنبال داشت. اکبر طبری در نامهای از زندان در سال ۱۳۹۹ به این ماجرا اشاره کرده و شکل بازداشت خود را بهعنوان یک اقدام بحثبرانگیز مطرح کرده بود.
پس از بازداشت طبری، رسانههای اصولگرا انتقادهای شدیدی علیه آملی لاریجانی مطرح کردند. این حملات رسانهای و کاهش جایگاه سیاسی و اجتماعی او در میان همطیفانش، احتمالاً در غیبت او در مراسم بزرگداشت قاضی رازینی و قاضی مقیسه بیتأثیر نبوده است.
این غیبت میتواند نشانهای از اختلافات عمیق درون ساختار قوه قضاییه یا حتی نوعی اعتراض نمادین از سوی آملی لاریجانی باشد. از سوی دیگر، این رفتار ممکن است پیامی به بدنه اصولگرا و حاکمیت در قبال حوادث گذشته تلقی شود.
در شرایطی که نقش و جایگاه چهرههای سیاسی و قضایی در حکومت تهران تحت تأثیر اختلافات داخلی و تحولات سیاسی قرار دارد، غیبت آملی لاریجانی توجه بسیاری را به خود جلب کرده و گمانهزنیها درباره وضعیت او را افزایش داده است.