ظهور گفتمان بدیل و مخاطرات آن

پاسخ به این سئوال که بدیل چیست و راه حل کدام است از دل یک گفتگوی جمعی به دست می آید. فضای رسانه ای جدید زمینه این گفتگو را فراهم آورده است و در حال انجام است. آنان که می خواهند این فرایند گفتگو را دور بزنند یا دل به شبه کودتایی از درون بسته اند یا به ضریح دولت های خارجی متوسل شده اند.

ظهور گفتمان های بدیل روندی پایین به بالا و از طریق مناقشه، به چالش کشیده شدن، و تضاد به دنیا می آید. هنگامی که گفتمان های پیشین مستهلک می شوند، این مسیر دردناک باید طی شود، همان دردی که با هر تولدی همراه است. چاره ای نداریم.

نتیجه این گفتگوی جمعی نه بیعت با نظام کنونی خواهد بود و نه رجعت به گذشته، به این دلیل ساده که گفتمان ها و سازمان هایی که هر دو رژیم را سرپا نگاه داشته بودند مضمحل شده اند و تنها با قدرت نظامی می توانند سرپا بمانند.

مفصل بندی های گفتمان جدید در حال ظهور است، گفتمانی که بر پایه های آزادی و عدالت در حال ظهور است و در شعار «زن، زندگی، آزادی» متجلی است. هسته مرکزی و پیش برنده گفتمان جدید اقلیت ها و زنانی هستند که در زیر چرخ های دو گفتمان پهلوی/اسلام سیاسی/مرکز گرایی به حاشیه رانده شده اند. آنها خود را تحمیل خواهند کرد، همچنانکه تا این مرحله این تحمیل انجام شده است .

خطری که ظهور گفتمان بدیل را تهدید می کند پوپولیسم است، پوپولیسمی که از فرسایش گفتمان ها و نهادهای پیشین به هراس افتاده و مدام از خطر فروپاشی اجتماعی می گوید. فروپاشی ای که رد آن را در استهلاک نهادهایی که نمایندگی جمعی را می کنند می بینند. آنچه در حال فروپاشیدن است بنیان های ناعادلانه ای است که دولت مدرن ایرانی بر آن بنا شده است.

نویسنده:عقیل دغاقله – منبع ریزوم