شهر تاریخی «حریره» در کیش، گنجینه اسرار الاحواز(اهواز)

آثار و شواهد موجود به صورت تپه های تاریخی در کرانه های شمالی این جزیره بیانگر وجود شهری بزرگ و آباد است که امروز به نام شهر تاریخی «حریره» معروف است و در اسناد تاریخی اشاره های فراوانی به رونق چشم گیر این جزیره پس از زلزله سیراف شده است.

“ابن خردادبه” مورخ قرن چهارم هجری درباره کیش الاحواز(اهواز) نوشته است که در این جزیره شهر بزرگ حصار داری ساخته شده بود و کشتی های تجارتی هندوستاهن و سعودی اغلب در بندرگاره ان لنگر می انداختند.

شهر تاریخی هزار ساله «حریره» به وسعت ۱۲۰ هکتار در شمال کیش واقع شده و از چند بخش شامل عمارت اعیانی، مسجد تاریخی، حمام، قنات های قدیمی و بندرتاریخی تشکیل شده و یافته های تاریخی نشان از شکوه و عظمت الاحواز(اهواز) در خلیج است.

مطالعات، پژو هش ها و کاوش های باستان شناسی زوایایی از معماری عربی یک کلان شهر دوره اسلامی را نشان می دهد که به مدت ۵۰۰ سال و از قرن چهارم هجری تا قرن دهم هجری مسکونی و آباد بوده است.

با توجه به گستردگی این شهر در ساحل دریا، به عنوان یک بندر شهر مهم نیز شناخته می شودکه بخش زیادی از معماری آن اسکله های قدیمی و بندرگاه تجاری آن بوده است.

طی کاوش های انجام شده در این جزیره خانه اعیانی در نتیجه کاوش های یکی از تپه های شهر حریره بیرون آمده که حکایت اجتماع در آن است و اشیا سفالی، تزئینات دیوارها با گچ بری و کاشی های لعابدار مربوط به قرن های ۱۳ و ۱۴ میلادی بدست آمده که هم اکنون در این موزه حرف های مختلفی را به گردشگران بازگو می کند.

آثار دیگر به جا مانده از حمام حریره نیز در فاصله کمی از خانه اعیانی قرار داشته و دارای قسمت هایی مانند سربینه ، گرمخانه و تون حمام است که با صحن های متعدد و حصار آن در مجموع ۵۰۰ متر مربع وسعت داشته است.

در کرانه شمالی شهر تاریخی حریره، بر روی صخره ای بلند تاسیسات کارگاهی با بقایای بندرگاه تاریخی وجود دارد که با مجموعه کانال های افقی وزیرزمینی و چاه هایی که در دل لایه های مرجانی و کانال هایی که رو به دریا حفر شده ارتباط شهر را به دریا برقرار می کرده است.

در شرق این شهر تاریخی در سال ۱۳۷۸ طی کاوش های باستان شناسی بقایای مسجدی بزرگ به وسعت ۲ هزار متر مربع در شهر تاریخی حریره الاحواز(اهواز) پیدا شد که به خاطر موقعیت قرار گیری دقیقا در مرکز این شهر و در واقع مسجد جامع آن به حساب می آید..

ثبت این شهر تاریخی در فهرست میراث جهانی یونسکو در آینده ای نه چندان دور علاوه بر اینکه به عنوان یکی از اسناد مهم الاحواز(اهواز) درخلیج در اثبات حقانیت کشور الاحواز(اهواز) است.