شریف عبدالحمید: قیام ملت اهواز نقش مهمی در افشای رژیم ایران به جهانیان داشته است

«رئیس کمیسیون اجرایی دولت اهواز» نقش مهمی در شناساندن مسئله اهواز به جهان داشت»،

«مردم عرب اهوازی برای آزادی خود فداکاری های بزرگ و گرانبهایی کردند»،

«رژیم ایران پروژه توسعه طلبانه خود را رها نخواهد کرد و در مذاکرات هسته ای امتیاز خواهد داد»،

«فقدان موضع یکپارچه عربی بر رویارویی با ایران تأثیر می گذارد»

و«رسانه های عربی نسبت به مسئله اهواز سهل انگاری می کنند».

شریف عبدالحمید، رئیس مرکز پژوهشگری خلیج و مطالعات ایران، در مصاحبه با بخش عربی سایت الاحواز گفته است که حاکمان تهران هرگز سلطه گری را که در لفافه مذهب پنهان کرده اند را رها نمی کنند و این شیوه حاکمان ایرانی در دنیای امروزی ما جایگاهی ندارد.

به این معنا که بلندپروازی‌های آخوندها برای«صدور انقلاب» همچنان در رویکرد سیاسی آنها دیده می شود و در پی دستیابی به توافق در مذاکرات هسته ای با ارائه امتیاز در ازای حفظ نفوذ منطقه ای معامله می کنند.

عبدالحمید در گفت‌وگو با «دولت الاحواز» با تحسین و حمایت فراوان ازفعالیت های جنبش مردم عرب اهوازی علیه اشغالگری ایران که از اولین لحظه اشغال در سال 1925 تا امروز آغاز شده است، ابراز ستایش کرد و گفت:  فداکاری های مردم عرب اهوازی در طول قریب به یک قرن برای آزادی که موید وجود تداوم در این مبارزه است و جنبش مردم عرب اهواز با اعتراف دولت های عربی  به « دولت الاحواز» به  هدف خود خواهند رسید.

رژیم ایران را با توجه به سیاست توسعه طلبانه اش در منطقه چگونه می بینید؟

به نظر من، رژیم آخوندهای ایران به توهمات خود ادامه می دهد و به دنبال آن هستند که بیشتر به سیاست توسعه طلبانه خود را در خاورمیانه بپردازند به ویژه که گسترش نفوذ ایران همچنان برهمه اقشار اعم از منطقه ای یا بین المللی فشار وارد می کند. 

و اینکه این فشاریکی از ابزارهای مذاکره در پرونده هسته ای است. حکومت ایران به دنبال آن است که در صورت از سرگیری «مذاکرات وین» با آمریکا در ازای اجازه دادن به گسترش بیشتردر منطقه، امتیازاتی بدهد. 

به این معنی که قصد دارد موضوع نفوذ منطقه‌ای خود یا موشک‌های بالستیک خود را در این مذاکرات لحاظ نکند و از تمایل واشنگتن برای فاصله گرفتن از مناقشات خاورمیانه و تعهد به مقابله با نفوذ چین استفاده کند.

من معتقدم حاکمان تهران هرگز سلطه گری را که در لفافه مذهب پنهان کرده اند را رها نمی کنند و این شیوه حاکمان ایرانی در دنیای امروزی ما جایگاهی ندارد.به این معنا که بلندپروازی‌های آخوندها برای«صدور انقلاب» همچنان در رویکرد سیاسی آنها دیده می شود و در پی دستیابی به توافق در مذاکرات هسته ای با ارائه امتیاز در ازای حفظ نفوذ منطقه ای معامله می کنند.

چرا موضعی واحد از سوی کشورهای عربی برای مقابله با ایران وجود ندارد؟

راز عدم وجود مواضع واحد عربی در قبال ایران این است که هر کشوری به دلیل جاه طلبی ایران ، هر کشوری موضع خاص خود  را بر اساس منافع محدود سیاسی خود در قبال رژیم ایران دارد، بدون اینکه متوجه میزان خطری که منطقه با آن مواجه است و تهدیدی که ثبات منطقه با حضور ایران دارند ، باشند.

مایه تاسف است که برخی از کشورهای عربی ایران را دشمن نمی‌دانند، بلکه روابط نزدیکی با تهران دارند که بر کل موقعیت عرب تأثیر می‌گذارد، به ویژه با توجه به موفقیت آخوندها در اجرای سیاست استعماری قدیمی «تفرقه بینداز و حکومت کن». تهران تا حدود زیادی موفق به ایجاد شکاف های بزرگ در موضع عرب ها نسبت به سیاست سلطه گرانه خود داشته است که بر هیچکس پوشیده نیست.

قیام مردم علیه اشغال گران را  در ایران چگونه می بینید و آیا این مردم می توانند به آزادی برسند؟

قیام ملت اهواز در مقابل حکومت اشغالگرتهران، نقش مهمی در افشای رژیم ایران به جهانیان و نشان دادن چهره سرکوبگر و نفرت انگیز سیاست حکومت ایران داشته است، اما مشکل این قیام این است که از تداوم لازم برای شناخت افکار جهانی کافی نیست در واقع این یک جنبش مردمی موقت است.

این مردمان برای به دست آوردن آزادی خود باید قیام ها و اعتراضات بیشتری ترتیب دهند تا جهان با آنها همدردی کند و نیروهای تأثیرگذار بین المللی از آنها حمایت کنند.

دیدگاه شما برای جریان الاحواز چیست و آیا مردم عرب توانایی استقلال را دارند؟

نهضت انقلابی اهواز از زمان اشغال منطقه در سال 1925 تا کنون متوقف نشده است. نزدیک به یک قرن است که مردم عرب الاحواز با خون فرزندان خود برای آرمان آزادی، بهای سنگینی را پرداخته اند که این مبارزات موید تداوم وجود این منطقه است. 

اما سیاست مشت آهنین رژیم آخوندها نسبت به منطقه موقتاً مانع از هدف نهایی این حرکت انقلابی که استقلال از ایران و اعلام دولت مستقل عربی الاحواز است، شده است.

مهم است که به دنبال ایجاد پوششی بین المللی برای جنبش های الاحوازی که به دنبال خلاصی از اشغال ایران هستند، این امر عادلانه را در همه مجامع اعم از سازمان های ملل متحد و یا سازمان های بین المللی حقوق بشر ارائه کنیم تا همه دنیا متقاعد شوند که الاحواز بخشی از ایران نیست، بلکه کشوری است که از همه عناصر استقلال برخوردارند و فرزندانشان حق دارند سرنوشت خود را تعیین کنند.

چرا کشورهای عرب هیچ حمایت رسمی از جنبش اهوازی ها نداشته است؟

حمایت جمال عبدالناصر رئیس جمهور فقید مصر بسیار معروف است که اولین کسی بود که در دهه 1960 حمایت رسمی  اعم ازحمایت مالی و نظامی از جنبش اهوازی ها داشته است و همچنین حمایت صدام حسین رئیس جمهور فقید عراق از استقلال منطقه، در جریان “جنگ عراق و ایران” قابل ذکر است. از آن تاریخ تاکنون هیچ حمایت رسمی  از سوی کشورهای عرب از آرمان استقلال اهواز به دلیل مشغله های هر کشور عربی به مشکلات خاص خود و ترس بیشتر کشورها از تحریک ایران که از پاسخگویی به آن دریغ نمی کنند، ندیده ایم. 

تهدید ایران از طریق «شبه نظامیان تروریست» و «هسته ای»، همان دلیلی است که دولت های عربی را از به رسمیت شناختن رسمی «کمیسیون اجرایی دولت اهواز» باز می دارد.

علیرغم عدم حمایت رسمی عرب ها از جنبش اهوازی،«افکار عمومی عرب» عمیقاً با موضوع استقلال اهواز که در جریان “قیام آب” اخیر در منطقه مشهود بود، ابراز همدردی می کند و از مبارزات مردم عرب اهوازی، اشتیاق و حمایت زیادی نشان داده اند.