سفر به قطب جنوب، پایان کار در پاستور؛ برکناری دبیری و رسوایی تازه دولت چهاردهم
برکناری شهرام دبیری از سمت معاونت پارلمانی رئیس‌جمهور، به‌دنبال افشای سفر تفریحی او به قطب جنوب، بار دیگر شکاف میان وعده‌های اخلاق‌گرایانه و عملکرد واقعی مسئولان دولت چهاردهم را نمایان کرد. این تصمیم در حالی اتخاذ شده که پیش‌تر، گزارش‌های مرتبط با این سفر، توسط مقامات دولتی به‌طور کامل تکذیب شده بود.
در حکم صادره از سوی مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور، آمده است: «با وجود دوستی دیرین و خدمات ارزشمند شما، پایبندی به صداقت، عدالت و وعده‌هایی که به مردم داده‌ایم، مقدم است». وی ادامه داده که در شرایط فعلی کشور، سفرهای پرهزینه حتی با هزینه‌های شخصی نیز توجیه‌پذیر نیست و با معیار ساده‌زیستی مسئولان هم‌خوانی ندارد.
در نخستین روزهای انتشار خبر سفر تفریحی دبیری، اعضای دولت پزشکیان، آن را «دروغ رسانه‌ای» خواندند. با این حال، اکنون تأیید رسمی این سفر و برکناری معاون پارلمانی، نه تنها صداقت دولت را زیر سؤال برده، بلکه این پرسش را مطرح می‌سازد که چه میزان از دیگر تخلفات احتمالی هنوز در سایه انکار باقی مانده‌اند؟
واکنش دیرهنگام رئیس‌جمهور، پس از فشار افکار عمومی و فضای مجازی، تردیدهای جدی درباره صداقت وعده‌های شفافیت، ساده‌زیستی و پاسخ‌گویی در دولت جدید به‌وجود آورده است. مخالفان بر این باورند که اگر فضای رسانه‌ای و فشار افکار عمومی نبود، این اقدام انضباطی نیز در دستور کار قرار نمی‌گرفت.
در حالی که هنوز جزئیاتی از هزینه‌های این سفر منتشر نشده، بسیاری از کاربران فضای مجازی و تحلیل‌گران سیاسی خواستار شفاف‌سازی در مورد منبع تأمین مالی آن شده‌اند. آیا این سفر با هزینه شخصی صورت گرفته یا از منابع دولتی و رانتی بهره برده شده است؟
از سوی دیگر، حامیان پزشکیان تلاش دارند تا برکناری دبیری را نشانه‌ای از «تفاوت عملکرد» دولت جدید با دولت‌های پیشین جلوه دهند، اما منتقدان می‌پرسند که چرا ابتدا تکذیب و سپس اقدام شده است؟ آیا این رفتار، تکرار همان رویه‌های گذشته نیست؟
برکناری یک مقام ارشد دولتی به دلیل یک سفر شخصی – حتی با فرض هزینه شخصی – نشان‌دهنده حساسیت فزاینده جامعه نسبت به رفتار مسئولان در شرایط اقتصادی دشوار کشور است. با این‌حال، تأخیر در اقدام، تکذیب‌های اولیه، و عدم شفاف‌سازی کامل درباره ابعاد ماجرا، همچنان افکار عمومی را نسبت به صداقت دولت مردد نگه داشته است.
این اتفاق تنها زمانی می‌تواند نقطه عطفی در رفتار مسئولان باشد که با شفافیت، پاسخ‌گویی، و بازنگری در ساختارهای نظارتی همراه شود – نه آنکه صرفاً یک قربانی برای کاهش فشار افکار عمومی معرفی گردد.
سعیده بنئر
