جنایت جنگی حکومت تهران درکشتارمردم اوکراین با دادن پهپاد به روسیه
جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی ایالات متحده، روزشنبه ۲۰ تیر، از تحویل «صدها »هواپیمای بدون سرنشین (پهپاد) سخن گفت و افزود که معلوم نیست «ایران تاکنون پهپادی به روسیه داده یا نه» اما کشورش اطلاعاتی در اختیار دارد که نشان می‌دهد نیروهای روسی برای آموزش نحوه استفاده از این پهپادها در ماه جاری آماده می‌شوند.
خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داده است که بخشی از «این پهپادها» دارای قابلیت حمل تسلیحات نظامی هستند و این موضوع نشان می‌دهد بمباران‌های شدیدی که اخیرا روسیه در شرق اوکراین انجام داده باعث خالی شدن انبارهای تسلیحاتی این کشور شده است.
خبرگزاری دولت روسیه، اسپوتنیک، بدون تکذیب یا تایید مستقیم این خبر در گزارشی با تیتر «آیا ایران به روسیه پهپاد نظامی می‌دهد؟» ضمن نقل سخنان سالیوان، نوشت: «مشخص است که ایران به تعدادی پهپاد مسلح است. به ویژه پهپادهای شناسایی ابابیل-۳ و مهاجر-۴ بی، پهپادهای ضربتی مهاجر-۶ و کرار و همچنین پهپاد کامیکازه آرش گزارش شده است.»
روزنامه جوان، وابسته به سپاه پاسداران، نیز با انتشار یک گزارش و یک یادداشت،« چرا روسیه از ایران پهپاد می‌خرد؟»، این خبر را تلویحا تأیید کرده است.
همچنین ادعای آمریکا در خصوص ارسال پهپاد از ایران به روسیه، بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌های اروپا از جمله شبکه‌های اصلی آلمان داشت.
پس از تهاجم نظامی روسیه به اوکراین، از یک سو تحریم‌های گسترده غرب علیه مسکو به شدت این کشور را تضعیف کرد و از سوی دیگر روشن شد که آوازه روسیه به عنوان قدرت برتر نظامی جهان با واقعیت همخوانی ندارد؛ نیروهای روسی زودتر از آنچه تصور می‌شد با کمبود تسلیحات مواجه شدند.
انتشار اخباری مبنی بر همکاری نظامی ایران با روسیه نشان می‌دهد که خامنه‌ای، رهبر حکومت تهران، تخم‌مرغ‌هایش را به تمامی در سبد روسیه گذاشته و برای به کرسی‌نشاندن سیاست کلان خود، «گردش به شرق»، نه تنها از منافع ملی ایران هزینه می‌کند و با کشوری تضعیف شده و منزوی در سطح جهانی همکاری می‌کند، بلکه بدنامی و مسئولیت را به جان می‌خرد و شریک کشتار مسکو در اوکراین می‌شود.
مشارکت ایران در جنگ اوکراین با ارسال پهپاد، ایران را دام نظامی جنایات روسیه می‌اندازد و موافقت‌نامه‌ی همکاری در زمینه اطلاعات روس‌ها را رسما به حیات خلوت اطلاعاتی و امنیتی ایران می‌کشاند.
احمد نقیب‌زاده، استاد دانشگاه و تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل، چندی پیش گفته بود: «من بیشتر از این می ترسم که روسیه طی سال‌های اخیر به دلیل راهبرد نگاه به شرق در حکومت آخوندی تهران، دست به شبکه‌سازی سیاسی، دیپلماتیک، امنیتی و اطلاعاتی در داخل ایران زده باشد؛ شبکه‌ای که در حساس‌ترین نقاط بدنه حاکمیت تهران نفوذ کرده باشد.»
علت اصلی این «هواداری» و عشق یک‌طرفه‌ی خامنه‌ای به روسیه معلوم نیست از سر «وابستگی و نفوذ» است یا رویای بی‌نیازی از غرب و ایجاد اتحاد شرقی؛ رویایی که رهبر ایران حاضر است به‌خاطر آن حتی در جنایات جنگی سازمان‌یافته روسیه مشارکت کند.
خوب کاری کرده فشار بخور