زباله‌هایی که فریاد عدالت کارگران برازجان بوشهر را بازتاب می‌دهند
بر اساس گزارش رسیده خیابان‌های برازجان بار دیگر شاهد تجمع و اعتراض کارگران خدمات شهری و پاکبانانی بود که این‌بار نه برای انجام وظیفه، بلکه برای احقاق ابتدایی‌ترین حقوق خود در برابر ساختمان شهرداری گرد آمدند. اعتصابی که به دلیل کاهش اضافه‌کاری‌ها و حذف تعطیلی‌ها آغاز شده، حالا به توقف کامل خدمات شهری در برازجان منجر شده و سیمای شهری را زیر توده‌ای از زباله دفن کرده است.
اما آن‌چه در پشت این اعتصاب نهفته، فراتر از مطالبه مالی است. این اعتراض، فریادی‌ست علیه سیاست‌های تبعیض‌آمیز مدیریت شهری که فشار کسری بودجه را بر دوش ضعیف‌ترین نیروهای خود می‌اندازد؛ نیروهایی که در خط مقدم خدمات شهری قرار دارند، در گرما و آلودگی کار می‌کنند، اما با کمترین سطح امنیت شغلی و پایین‌ترین مزایا روزگار می‌گذرانند.
اعتراض کارگران شهرداری برازجان تنها نمونه‌ای از یک بحران ساختاری در سراسر جغرافیای ایران است. در حالی که منابع مالی شهرداری‌ها اغلب صرف پروژه‌های عمرانی پر سر و صدا یا قراردادهای مشکوک می‌شود، نیروی انسانی‌ای که چرخ خدمات روزمره شهر را می‌چرخاند، نادیده گرفته شده و هر روز بیشتر به حاشیه رانده می‌شود.
انباشته شدن زباله‌ها در خیابان‌های برازجان، نمادی‌ست از انباشت بی‌عدالتی در سیستم مدیریت شهری؛ نشانی عینی از حکمرانی‌ای که خواسته‌های کارگران را تنها زمانی جدی می‌گیرد که چهره شهر زیر فشار بحران آشکار شود.
در چنین شرایطی، این پرسش مطرح می‌شود:
چه نهادی مسئول تضمین حداقل‌های زندگی و کار شرافتمندانه برای کارگران شهرداری‌هاست؟
و تا چه زمانی مسئولان محلی و کشوری چشم خود را بر این زخم‌های در حال خون‌ریزی خواهند بست؟
اعتصاب کارگران برازجان، نه‌تنها خواسته‌ای صنفی، بلکه هشداری‌ست اجتماعی: اگر کرامت کارگران نادیده گرفته شود، حتی ساده‌ترین چرخ‌های شهری نیز از کار خواهند افتاد.
