روایت سپیده قلیان از زندان شیبان اهواز: آنها به دو دلیل زندانی شدند «زن بودن» و «عرب بودن»
سپیده قلیان، فعال سیاسی و کارگری و زندانی سیاسی در رشته توئیتی که آن را «روایت دهم از ۹۰روایت از اهواز» نامیده از زندانی عربی به نام اسماعیل نام برد که در زیر «ضربه‌های باتوم و کابل» بازجویانش و در پاسخ به آنها که از او نام «عملیات» را پرسیدند، به عربی پاسخ داده که نمی‌داند و این امر سبب بیشتر شدن شکنجه‌ها شده و «شکنجه‌گران» به او گفته‌اند: « نجس فارسی صحبت کن ».
قلیان این واقعه را چنین روایت نموده: نیمه شب پنج‌شنبه است، امشب از کمر درد خواب به چشمم نیامد، خاموشی شد و حالا با خودم می‌گویم خب امشب تا صبح کسی شکنجه نمی‌شود کمی مانده تا چشمانم سرد شود، یکهو با داد و فریاد از خواب می‌پرم: ها! دیگه زنده بیرون نمیری. ها! دیگه تموم شد. میکشیمت نجس!
او توصیف می‌کند که در ادامه بازجویی ماده‌ای سوزان و احتمالا آب جوش روی تن این زندانی عرب ریخته‌اند تا او را وادار به اعتراف کنند. قلیان نوشته: «انگار که بر تن اسماعیل عرب که بلد نبود درست فارسی صحبت کند آب جوش ریخته باشند، یکهو داد و فریادش جوری می‌شود که من پلک چپم شروع به پریدن می‌کند: «سوختم، سوختم، سوختم!»، «شما بگو چه عملیاتی من انگشت می‌زنم.»
سپیده قلیان پیش از این نیز از وجود صدها زن عرب زندانی در زندان‌های اهواز خبر داد که تنها به دلیل «زن بودن» و «عرب بودن» زندانی شده‌اند.
این فعال کارگری که تاکنون بارها بازداشت و زندانی شده است، در یک مجموعه توئیت از زندانیان زن عربی نام برد که در دوره حضورش در زندان‌های اهواز با آنها آشنا شده و با «خواهر عرب» خواندن یکی از آنها، نوشت: «زهرا یکی از صدها زن عربی است که در اهواز تحت بازداشت/شکنجه/ستم است، به دو دلیل : یک زن است، دو عرب است.»
