دود آتش سوزی در هورالعظیم نفس ساکنان هویزه تا اهواز را بُرید
از شامگاه روز شنبه یکم مهرماه ۱۴۰۲ توده غلیظ دود ناشی از آتش سوزی هورالعظیم آسمان شهرهای رفیع ، حویزه ، حمیدیه ، دشت آزادگان و اهواز را فراگرفت و در کنار گرما طاقت فرسا ،نفس مردم شهرها و روستاهای این محدوده را به شماره انداخت .
براساس گزارش ساکنین غلظت دود بحدی است که حتی به اندرونی های مردم هویزه راه یافته است.
عدم تامین حقابه طی ماه های اخير از سوی وزارت نیرو و خشکاندن بخش های وسیعی از تالاب برای استخراج نفت ، تداوم آتش سوزی در بخش عراقی و عدم نظارت سازمان محیط محیط زیست از جمله عوامل وقوع چنین حوادث دردناکی است که نتیجه آن مرگ و نابودی دهها گونه گیاهی و جانوری بوده و هست.
پیشتر به بهانه تامین حقآبه هور اجازه کشت و زرع به کشاورزان اهوازی داده نمیشد اکنون مرداین پرسش باقی است که با وجود منع کشت در حوضه کرخه از شوش تا رفیع چرا سازمان آب و برق نتوانسته حداقل حقابه هور را تامین کند؟
پس فلسفه احداث این سدهای عریض و طویل با سرمایه های ارزی در اهواز به روی کرخه و دز چیست که نه مانع سیل می شود نه به درد کشاورزی می خورد و نه حداقل آب شرب سالم ساکنان پایین دست را تامین می کنند؟
آیا سزاست با طرح های انتقال آب و سدسازی های بی رویه فلات مرکزی آباد و جلگه اهوازبه این روز افتاده و به کانون تولید آلودگی اعم از دود و خاک تبدیل شود؟
