دروغپردازی های رائفی‌پور و حقیقت نفس‌های آخر هورالعظیم
بعد از اعتراضات گسترده مردم اهواز به انتقال آب کارون و کرخه به استان‌های دیگر، مسئولان نظام نه تنها آب را بروی این مردم باز نکردند بلکه معترضین را به رگبار گلوله بسته و خانواده‌های معترضین را بازداشت کردند. امروز هورالعظیم نفس‌های آخرش را می‌کشد و روزانه بخشی‌های بسیاری از هور خشک می‌شوند، به بگفته برخی منابع آگاه هورالعظیم برای استخراج نفت به یک شرکت چینی فروخته‌شده است.
یک فعال حوزه محیط‌زیست می‌گوید فعالیت‌های مرتبط با استخراج نفت در هورالعظیم، ازجمله جاده‌هایی که برای دسترسی به چاه‌های نفت احداث‌شده‌اند، این تالاب را تبدیل به یک کارگاه وسیع و ناامن کرده و حیات‌وحش را به نابودی کشانده است.
شایان‌ذکر است که مسئولان خشکی هور العظیم را در مقابل خشکی رودخانه زاینده‌رود اصفهان می‌دانند؛ احشام، گیاهان، جانوران وزندگی مردمی که به هور وابسته است رانمی بینند وحیات و زندگی یک قوم را در مقابل زیبایی جریان آب یک پل روی زاینده‌رود قربانی می‌کنند.
طبق صحبت‌های کذب علی‌اکبر رائفی‌پور، سخنران ایرانی که به دلیل دادان آمار و ادله غلط همواره مورد تمسخر کاربران قرار گرفته استدروغمردم اهواز مشکل آب نداشته بلکه آب شیرین را به دریای شور می‌ریزند و هرساله برنج‌کاری می‌کنند آن‌هم بیشتر از گیلان!
به گزارش خبرگزاری مهر، کرامت حافظی درباره خشک شدن حیات در هور توضیح داده «تعداد زیادی از گونه‌های مختلف حیات‌وحش در این جاده‌ها کشته می‌شوند. در این میان برخی گونه‌ها مانند سسک نیزار خوزی گونه در حال انقراض جهانی هستند؛ تصادفات جاده‌ای این پرندگان کوچک چشم‌گیر نیست درحالی‌که ارزش حفاظتی این‌گونه مانند پلنگ ایرانی است و هر دو در رده درخطر انقراض جهانی هستند. تصور کنید تصادفات جاده‌ای مانند این است که روزی ده‌ها پلنگ ایرانی در هور العظیم کشته شود. هورالعظیم جزو محدود زیستگاه زادآوری سسک نیزار خوزی در جهان است».
این فعال محیط‌زیستی افزوده «این جاده‌ها باعث تردد فراوان و بیش‌ازحد صیادان، شکارچیان و متخلفان از شهر های مختلف شده است؛ حتی عده فراوانی برای صیادی تفریحی به هور العظیم می آیند، افرادی که رزق و روزی آنها به صیادی وابسته نیست. موضوع دیگر اینکه تعداد محیط‌بان‌ها کم است و حتی این منطقه وسیع که باید حدود پنج پاسگاه محیط بانی داشته باشد تنها یک پاسگاه محیط بانی با تعداد اندک نیرو دارد».
حافظی گفته «همچنین حضور کمپ‌های فراوان وزارت نفت باعث حضور تعداد بسیار زیاد سگ شده که پیش از این در این منطقه زیستگاه نداشته و به عنوان گونه‌ای اهلی و خانگی برای حیات وحش گونه مهاجم محسوب می‌شود. از آنجا که در هورالعظیم و تالاب‌ها پرندگان روی زمین یا نزدیک سطح زمین آشیانه سازی کرده و یا پستانداران و جوندگان که برخی اندک و منحصر به فرد هستند و تنها در زیستگاه هورالعظیم زندگی می‌کنند، در برابر این تعداد فراوان سگ که با غذادهی یا دفع نادرست پسماند توسط اقامتگاه‌های صنعت نفت ازدیاد یافته‌اند، بی دفاع هستند؛ سگ‌ها به راحتی تخم و جوجه پرندگان را نابود و جوندگان و پستانداران را شکار می‌کنند».
وی توضیح داده «خطوط انتقال برق هوایی در تالاب نیز باعث برق گرفتگی پرندگان می‌شود و در واقع هورالعظیم از منظر تالابی خارج و مانند یک کارگاه وسیع پر رفت و آمد و ناامن شده است. این مشکلات و این همه حضور فراوان انسان حتی باعث آتش‌سوزی‌های متعدد می‌شود که باید وسایل اطفای حریق هوایی در تالاب هورالعظیم همیشه فراهم باشد و صنعت نفت می‌تواند این موارد را فراهم کند؛ از سوی دیگر آلودگی‌های هوا با فلرها و مشعل‌های نفتی، خاکبرداری، جاده‌سازی و در برخی موارد نشت نفت نیز از دیگر مشکلات هورالعظیم است».
این فعال حوزه محیط‌زیست درباره ذخایر طبیعی هورالعظیم می‌گوید «هورالعظیم گنج تالاب‌های خاورمیانه است که گونه‌های منحصر به فرد مانند شنگ (سمور آبی) میان رودان که تنها زیستگاه آن در ایران (تالاب هورالعظیم) است و بیش از ۳۰۰ گونه جانوری را در خود جای داده که برخی از آنها در خطر انقراض جهانی هستند؛ برخی نیز مهمترین و یا حتی تنها زیستگاه آنها در جهان این تالاب‌های رو به نابودی میان رودان هستند».
حافظی با انتقاد از شرایط حاکم گفته «با وجود این همه اهمیت زیستمندان و زیستگاه متأسفانه هنوز تالاب هورالعظیم در کنوانسیون بین المللی رامسر ثبت نشده در حالی که این منطقه حتی می‌تواند پارک ملی باشد؛ بخش عراقی هورالعظیم در کنوانسیون بین‌المللی رامسر ثبت و پارک ملی شده است؛ اما تنوع زیستی بخش ایرانی غنی‌تر است و این تخریب‌ها و دست‌اندازی وزارت نفت یکی از دلایل عدم ثبت هورالعظیم در کنوانسیون رامسر و عدم تبدیل آن به پارک ملی است».
اما واقعیت پنهان نیست واقعیت با دروغ های بزرگ علی‌اکبر رائفی‌پور پوشانده نمی شود،اینکه مصلحت و درآمد عده ای به خشک کردن حیات مردم هور است شکی نیست، اما آیا همه مردم نیز می توانند چشم بر این جنایت قرن ببندند و در سکوت شاهد مرگ هورالعظیم شوند؟
