
حکومت تهران به سرمایههای مردم چشم طمع دوخته؛ در حالی که فرزندان مسئولین در خارج سرمایههای کلان دارند
در جدیدترین اظهارات رمضانعلی سنگدوینی، نایب رئیس کمیسیون انرژی مجلس رژیم، وی از منابع مالی مردم ایران که به گفته او بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد دلار است، سخن گفته و بر لزوم جذب این سرمایهها به عنوان سپردههای ارزی با سود تضمینشده تأکید کرده است. این اظهارات نشان از تلاش حکومت تهران برای تصاحب اندوختههای مردم در شرایط اقتصادی بحرانی دارد، در حالی که مردم در وضعیت دشوار مالی به سر میبرند.
اما این سوال مطرح میشود که چرا حکومت تهران این سرمایهها را از مردم طلب میکند؟ در حالی که فرزندان مسئولین و مقامات ارشد حکومت در کشورهای غربی، از جمله کانادا، با سرمایههای کلان و منابع میلیاری زندگی میکنند، هیچ اقدام جدی برای بهبود شرایط اقتصادی مردم و تخصیص منابع برای رفع مشکلات اقتصادی آنها صورت نمیگیرد. در عوض، حکومت همچنان منابع مالی عظیمی را به گروههای تروریستی و نیرویهای شبهنظامی مانند حزبالله لبنان ارسال میکند، بدون اینکه هیچگاه از مردم بخواهد که سرمایههای خود را برای حمایت از این گروهها اختصاص دهند.
این تناقض آشکار در سیاستهای اقتصادی و خارجی حکومت تهران، نه تنها موجب گسترش نارضایتی عمومی در داخل کشور شده، بلکه عملاً به بحرانهای اجتماعی و اقتصادی دامن میزند. در حالی که مردم ایران با بحرانهای اقتصادی و تورم روبهرو هستند، حکومت تهران نه تنها نمیخواهد از منابع ملی برای بهبود وضعیت مردم استفاده کند، بلکه با تأمین مالی گروههایی مانند حزبالله، بحرانهای منطقهای و جهانی را تشدید میکند.
در نهایت، این سوال که چرا حکومت تهران هیچگاه از فرزندان مسئولین نمیخواهد که مانند مردم ایران، بخشی از داراییهای خود را در کشور نگه دارند و چرا نمیخواهد برای حزبالله هزینههای جدیدی ایجاد نکند، همچنان بیپاسخ باقی میماند. این تناقضها تنها شکاف میان مردم و حکومت را عمیقتر کرده و روند بحران اقتصادی را در کشور تشدید میکند.