حمایت نمایندگان مجلس از تغییر دکترین هسته‌ای و ساخت بمب هسته‌ای برای بازدارندگی
در پی تهدیدات اسرائیل علیه تأسیسات هسته‌ای و نفتی در جغرافیای ایران، برخی نمایندگان مجلس حکومت تهران خواستار تغییر دکترین دفاعی و ایجاد توانایی ساخت سلاح هسته‌ای شده‌اند.
کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی، نیز پیشتر اشاره کرده بود که در صورت تهدید موجودیت حکومت تهران، چاره‌ای جز تغییر دکترین هسته‌ای نیست.
اخیراً، حسن قشقاوی، عضو کمیسیون امنیت ملی حکومت تهران و سیاست خارجی مجلس، اعلام کرده که حکومت تهران باید به سمت دستیابی به سلاح هسته‌ای حرکت کند تا در برابر تهدیدات، بازدارندگی کافی داشته باشد.
احمد بخشایش اردستانی، عضو دیگر این کمیسیون نیز با این دیدگاه موافق است و حمایت خود را از ساخت بمب هسته‌ای نه برای جنگ بلکه برای بازدارندگی اعلام کرده است.
محمدرضا صباغیان بافقی، نماینده مجلس، تأکید کرده است که ایران برای حفظ امنیت ملی باید در دکترین هسته‌ای خود بازنگری کند.
او افزود: «ما برای دفاع از خود و امنیت کشور، با صلاحدید رهبری، رویکرد هسته‌ای را تغییر داده و به سمت همان سلاحی می‌رویم که آنها دارند؛ ساخت سلاح هسته‌ای گزینه‌ای برای ایجاد بازدارندگی است.»
علاوه بر این، احمد نادری، نماینده دیگر مجلس، اظهار داشت که «آزمایش تسلیحات اتمی باید به سرعت انجام شود و حتی دیر هم شده است.» وی همچنین افزود که از خامنه ای درخواست خواهد شد که استراتژی و فتوای مرتبط با ساخت سلاح هسته‌ای تغییر یابد تا شرایط برای حکومت تهران جهت دستیابی به بازدارندگی مؤثر فراهم شود.
همچنین حسن قشقاوی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس، پیشتر تأکید کرده است که در شرایط تهدیدآمیز، حکومت تهران باید به سمت ساخت سلاح هسته‌ای برود و اظهار کرد که «اگر اسرائیل علیه ما از سلاح هسته‌ای استفاده کرد و ما نداشته باشیم که خیلی بد است. بنابراین ما هم باید متقابلاً این کار را انجام دهیم.»
دیدگاه‌های اخیر نمایندگان مجلس حکومت تهران در مورد لزوم تغییر دکترین هسته‌ای و احتمال دستیابی به سلاح اتمی، نشان‌دهنده تغییر محسوس در رویکرد برخی از مقامات نسبت به سیاست هسته‌ای خامنه ای است. این نظرات به نوعی خط قرمزها و حساسیت‌های بین‌المللی را در عرصه هسته‌ای ایران به چالش می‌کشد و می‌تواند عواقب جدی و متعددی داشته باشد.
۱. بازدارندگی یا تشدید تنش؟ دیدگاه نمایندگانی مانند محمدرضا صباغیان و احمد نوری که ساخت سلاح هسته‌ای را برای بازدارندگی مطرح می‌کنند، در عین حال نوعی دعوت به تنش بیشتر است. بسیاری از کشورها، از جمله اسرائیل و متحدان غربی، این نظرات را به‌عنوان تهدیدی مستقیم تلقی خواهند کرد، که می‌تواند زمینه‌ساز اعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی جدید علیه ایران شود. در همین حال، تکیه بر بازدارندگی هسته‌ای به‌عنوان راه‌حل دفاعی، ممکن است تنش‌های منطقه‌ای و بین‌المللی را به‌ویژه در روابط با همسایگان عرب و اروپا نیز افزایش دهد.
۲. خطرات بین‌المللی و محدودیت‌های معاهدات عضویت ایران در پیمان عدم اشاعه سلاح‌های هسته‌ای (NPT) از سوی نمایندگان مورد بحث قرار گرفته است. این معاهده ایران را به منع دستیابی به سلاح هسته‌ای ملزم کرده و هرگونه تغییر در این تعهد به‌معنای نقض اصول بین‌المللی محسوب می‌شود. در این راستا، اظهاراتی مانند سخنان حسن قشقاوی و دیگر نمایندگان که خواستار بازنگری در دکترین هسته‌ای و حتی ساخت سلاح اتمی هستند، نه‌تنها به خروج از چارچوب NPT دلالت می‌کند، بلکه می‌تواند تحریم‌های اقتصادی و دیپلماتیک جدیدی را از سوی سازمان ملل و کشورهای عضو این معاهده به دنبال داشته باشد.
۳. مسئله مشروعیت داخلی و اعتبار بین‌المللی در حالی که برخی نمایندگان مجلس تلاش می‌کنند که با تأکید بر لزوم دستیابی به سلاح هسته‌ای، حس امنیت و بازدارندگی را در افکار عمومی کشور ایجاد کنند، باید توجه داشت که این رویکرد برای سیاست خارجی حکومت تهران پیامدهایی منفی به همراه خواهد داشت. ادعای ساخت سلاح هسته‌ای در شرایطی که ایران سال‌ها به جامعه جهانی در مورد صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای خود اطمینان داده است، نه تنها اعتبار ایران در مجامع بین‌المللی را خدشه‌دار می‌کند، بلکه ممکن است به از دست دادن حمایت متحدانی مانند چین و روسیه نیز منجر شود.
۴. پیامدهای منطقه‌ای و واکنش‌های احتمالی اسرائیل تهدیداتی که از سوی نمایندگان ایرانی به اسرائیل وارد شده، می‌تواند در منطقه به یک مسابقه تسلیحاتی دامن بزند. اسرائیل که خود صاحب تسلیحات هسته‌ای است، این اظهارات را به‌عنوان تهدیدی واقعی تلقی کرده و ممکن است اقدامات پیشگیرانه‌ای علیه تأسیسات حساس ایران انجام دهد. تجربه‌های قبلی، مانند حملات سایبری و تهدیدات نظامی به زیرساخت‌های هسته‌ای حکومت تهران، نشان می‌دهد که اسرائیل در پاسخگویی به چنین تهدیداتی جدی است و می‌تواند خطراتی جدی برای امنیت و ثبات منطقه‌ای ایجاد کند.
