تبعیض آشکار؛ بی توجهی به زندانیان سیاسی گمنام

با هیچ متر و معیار انسانی‌ای، نمیتونید رفتار تبعیض‌آمیز رسانه‌هایی که بودجه میگیرند تا صدای مردم جغرافیای ایران باشند در قبال زندانیان سیاسی مختلف رو توجیه کنید.

شرافت انسانی اجازه نمیدهد مهر تایید بزنید به رفتار کسانی که ده‌ها بار در همین چند هفته‌ی گذشته نام کسی مثل خانم نرگس محمدی را آورده اند و هنوز هم جستجوی نام کسی مثل «هانی شهبازی» بعد از چهار سال در صفحاتشان بی‌نتیجه می‌ماند.

شما فعالین و خبرنگاران، چطور ادعا میکنید صدای مردم جغرافیای ایران هستید وقتی بودجه‌ی خبرنگاری و حقوق بشری میگیرید و به کوچکترین وظایفتان هم عمل نمیکنید؟

شرایط زندانیان گمنام سیاسی در زندان‌های حکومت تهران آنقدر عذاب‌آور و دردناک است که شرمساری به مااجازه نمیدهد حتی از انفرادی برادرم وحید و حبس خواهرم الهام بنویسیم و با این‌حال، رسانه‌ها و تریبون‌های اصلی خارج از جغرافیای ایران، مدام درحال تبلیغ برای اشخاص مشخصی هستند بدون اینکه لحظه‌ای به این فکر کنند که چه جان‌های عزیزی در گمنامی و سکوت دارند از دست میروند.

نویسنده :،‌سعید افکاری