اخباراخبار ايران

بیش از ۵۳ سال حبس برای ۸ زندانی سیاسی

هفت متهم یک پرونده توسط دادگاه انقلاب تهران، مجموعا به ۵۳ سال و پنج ماه حبس تعزیری محکوم شدند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، بر اساس حکم شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری، همزمان با ناهید تقوی، مهران رئوف، سمیه کارگر، بهاره سلیمانی و نازنین محمدنژاد که از بابت اتهامات «مشارکت در اداره حزب کمونیست ایران (مارکسیست-لنینیست- مائوئیست) به منظور بر هم زدن امنیت و فعالیت تبلیغی علیه نظام» مجموعا به ۳۸ سال حبس تعزیری محکوم شده بودند، نفیسه ملکی جو و محمد حاجی نیا دو متهم دیگر این پرونده که در حال حاضر در خارج از کشور به سر می برند نیز به صورت غیابی محاکمه و از بابت همین اتهامات خانم ملکی‌جو به ۶ سال و ۹ ماه و آقای حاجی نیا به ۸ سال و ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده‌اند.

تا لحظه تنظیم این گزارش در خصوص وضعیت پرونده الهام صمیمی دیگر متهم این پرونده اطلاعی در دست نیست.

نفیسه ملکی جو، در بخشی از یادداشتی که جهت انتشار در اختیار هرانا قرار گرفته است با اشاره به محکومیت غیابی خود در این خصوص می‌گوید: “بیست و پنجم مهرماه ۱۳۹۹، در آخرین غروب جمعه‌‌ی پیش از آبان، نیروهای امنیتی با ترفندی موذیانه به خانه‌‌ام هجوم آوردند و غافلگیرم کردند. سپس به زور داخل خانه شدند و بی‌محابا زدندم. آنها برای بازرسی منزل آمده بودند و در ابتدا یک مرد و یک زن بودند که رفته رفته بر تعدادشان افزوده می‌شد _خاطرم نیست دقیقا چند نفر بودند_ پس و پیش نگاهم جولان می‌دادند و ریز و درشت ورق ورق‌های زندگی‌‌ام زیر ذره‌بین‌شان بود… آنها کتاب‌هایم، دفترچه‌های خط‌خطی‌ام، وسایل ارتباطی‌ام و مدارک شناسایی‌ام اعم از پاسپورتم را ضبط کردند… برای بازرسی منزل آمده بودند و بلد بودند که ادعا کنند: “تو فقط متهمی!”…، اما سکنات غیرانسانی‌ و چشم‌های درنده‌ی‌شان بیشتر این را به من القا می‌کرد که با خانه‌ام و در و دیوارش، با خاطره‌هایم، رفیق‌هایم، عزیزانم، ناگهان به بازجویی شبانه _آن هم در پستوی خودم_ احضارم کرده‌اند. ناگفته نماند که نیروهای امنیتی بعد از پایان بازرسی منزل از من خواسته بودند تا در روز یکشنبه به محلی که مرکز قضائی نبود (“خانه های امن”شان) مراجعه کنم. نرفتم. من به اجبار تبعید شدم. ماه‌ها پنهان زیستم و در تنهایی خشم غلیان‌کرده‌ی خود نسبت به وضعیت‌مان را فرو بلعیدم. منتظر احضاریه‌ی کتبی شدم و احضاریه‌ی کتبی‌ام زمانی صادر شد که جرئت کرده و پیه ترک از کاشانه را با تمام حسرت‌هایش به تنم مالیده بودم”.

محمد حاجی نیا، دیگر متهم این پرونده که به صورت غیابی محکوم شده است، نیز در بخشی از یادداشتی که نسخه ای از آن جهت انشار به دست هرانا رسیده است با تاکید بر اینکه در خارج از کشور مشغول تحصیل بوده و به صورت غیابی به ۸ سال و ۸ ماه حبس تعزیری محکوم شده گفته است: چه در زمان هجوم نیروی های امنیتی به منزل های این هفت نفر، چه در زمان بازداشت، چه در دوران انفرادی و بازجویی های طویل المدت و نهایتا چه در مدت دادگاه و اعلام احکام در ایران نبودم و حتی از متهم بودن خود نیز اطلاعی نداشتم. اما پیش از این بخت و افتخار آشنایی، هم کلامی، بحث و رفاقت با برخی از متهمین این پرونده را داشتم. مراوده ی گهگاه ما نیز، مراوده ای بود فکری، رفیقانه و پربار. اکنون می دانیم که آنان به دلیل افکار و عقایدشان و براساس پرونده سازی های رایج پس از انفرادی های طولانی مدت محکوم به حبس شده اند”.

جلسه نخست دادگاه رسیدگی به اتهامات این شهروندان در تاریخ ۸ اردیبهشت‌ماه و جلسه دوم در تاریخ ۲۳ خردادماه در این شعبه برگزار شده بود.

موضوعات ذات صلة

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

دکمه بازگشت به بالا