
بیانیهای از دمشق؛ حمایت صریح مخالفان سوری از انقلاب مردم اهواز در صدمین سالگرد اشغال
در صدمین سالگرد آنچه فعالان عرب به عنوان «اشغال اهواز توسط حکومت تهران» یاد میکنند، گروهی از کنشگران و نهادهای انقلابی سوری در دمشق، با صدور بیانیهای رسمی حمایت کامل خود را از انقلاب عربی مردم اهواز برای آزادی، استقلال و احیای هویت ملی اعلام کردند.
این بیانیه که با ادبیاتی صریح، هویتمحور و ضداشغالگری نوشته شده، تهران را متهم میکند که با اجرای پروژهای «توسعهطلبانه و فارسیساز»، نهتنها در حال محو هویت مردم بومی اهواز است، بلکه ثبات کل منطقه عربی را تهدید میکند.
همبستگی فراملی عربی با آرمان اهواز
آنچه این بیانیه را متمایز میسازد، تأکید چندباره بر «عربی بودن آرمان اهواز» و پیوند زدن آن با مبارزات منطقهای علیه آنچه نویسندگان بیانیه «اشغالگری فارس» خواندهاند، است. در این چارچوب، این پیام نهتنها به عنوان بیانیهای در همبستگی با مردم اهواز، بلکه به مثابه فراخوانی برای شکلگیری ائتلافی فراگیر در جهان عرب برای به رسمیت شناختن «کشور عربی اهواز» و مقابله با سیاستهای هویتی حکومت تهران مطرح شده است.
اتحادیه عرب و مسئولیت تاریخی
نکته مهم و راهبردی این بیانیه، درخواست رسمی از اتحادیه عرب برای شناسایی کشور اهواز و ارائه این درخواست به سازمان ملل متحد و دادگاههای بینالمللی است. این گام در صورت تحقق، میتواند آغازگر تحولی سیاسی در سطح منطقهای و بینالمللی باشد و اهواز را از یک مسئله داخلی ایران، به یک پرونده جدی حقوقی و سیاسی در سطح جهان عرب تبدیل کند.
همچنین نویسندگان بیانیه خواهان محاکمه مقامات تهران به اتهام نقض حقوق بشر، سیاستهای تبعیضآمیز و فارسیسازی در شهرهایی چون آبادان، محمره و دیگر مناطق اهواز شدهاند—درخواستی که در شرایط افزایش فشارهای حقوق بشری بر تهران، میتواند در مجامع بینالمللی طنین خاصی داشته باشد.
از دمشق تا اهواز؛ شعار اتحاد در جغرافیای مقاومت
این بیانیه همچنین با لحنی عاطفی و آرمانگرایانه، اهواز را «کشور خواهر» سوریه توصیف کرده و اعلام کرده است: «از دمشق تا اهواز، هدف ما یکی است و تا زمانی که وطن اشغالی در میان ما باشد، آزادی نخواهیم داشت.» چنین ادبیاتی در حالی منتشر میشود که مناطق عربی در جغرافیای ایران، بهویژه اهواز، در سالهای اخیر شاهد اعتراضات مردمی گستردهای در واکنش به سیاستهای تبعیضآمیز، بحرانهای محیطزیستی و امنیتی، و سرکوبهای شدید بودهاند.
صدای اهواز در دمشق، پژواکی برای اقدام منطقهای
بیانیه دمشق، یک اقدام نمادین در راستای فراملیسازی مسئله اهواز است که میتواند زمینهساز شکلگیری موج جدیدی از حمایتهای سیاسی و رسانهای از مردم اهواز در کشورهای عربی باشد. این اقدام در حالی صورت میگیرد که حکومت تهران در برابر موج نارضایتیهای داخلی و فشارهای بینالمللی، به سیاست سرکوب بیشتر و انکار هویتهای غیرفارس روی آورده است.
اگر چنین حمایتهایی ادامه یابد و نهادهای منطقهای مانند اتحادیه عرب موضعگیری رسمی کنند، پرونده اهواز ممکن است از یک مسئله حقوق بشری، به یک پرونده ژئوپلیتیکی در سطح منطقه تبدیل شود—پروندهای که میتواند موازنه قدرت در خلیج و جغرافیای مقاومت را بازتعریف کند.