در پی بحرانهای جاری در نظام آموزشی بوشهر، وضعیت مدارس به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است. در حالی که اصل ۳۰ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تأکید میکند که دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای تمامی ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و تحصیلات عالی را بهطور رایگان گسترش دهد، به نظر میرسد که این اصل در عمل به فراموشی سپرده شده است.
طبق گزارشهای رسیده، مدارس دولتی در حال حاضر از والدین مبالغی بالغ بر ۷۰۰ هزار تومان دریافت میکنند و کارتخوانها بهطور مداوم برای پرداخت این هزینهها مورد استفاده قرار میگیرند. مدارس هیأت امنایی نیز مبلغی معادل ۲ میلیون تومان از خانوادهها طلب میکنند. به نظر میرسد که هزینههای آموزش به طور کامل به دوش خانوادهها افتاده و نقش آموزش و پرورش به حداقل رسیده است.
در شرایطی که بودجهای که به حوزههای علمیه اختصاص داده شده، ده برابر بیشتر از بودجه کل آموزش و پرورش کشور است و وزارت آموزش و پرورش حتی قادر به پرداخت حقوق معلمان خود نیست، به نظر میرسد که مشکلات بودجهای بهطور جدی بر عملکرد مدارس تأثیر گذاشته است.
والدین نیز از وضعیت موجود به شدت نگران هستند و برخی از آنها که توان مالی کمک به مدارس را ندارند، تحت فشار زیادی قرار دارند. آنها با اشاره به این که خودشان باید هزینههای مدارس را تأمین کنند، نگران آینده تحصیلی فرزندانشان هستند.
یکی از والدین گفته است که: “آموزش و پرورش پولی برای مدارس ندارد، مثل این است که به درخت آب نمیدهیم و انتظار داریم میوه بدهد. نه تنها میوه نخواهیم داشت، بلکه درخت هم خشک خواهد شد.”
این بحران در روز چهارشنبه ۲۸ شهریورماه به اوج خود رسید و نگرانیهای شدیدی را در میان والدین و دانشآموزان ایجاد کرده است.