بالا گرفتن توطئه تشکیل استان‌های جدید در جغرافیای ایران

تصویب این طرح ها به معنای توسعه مناطق محل سکونت نمایندگان فارس است که این طرح ها را دنبال می کنند، این نمایندگان مجلس حکومت تهران می‌گویند که «علت ایجاد استان‌های جدید موجب توسعه و کاهش محرومیت است» و البته در حکومت تهران بعید نیست این طرح‌ها به نتیجه برسد.

یکی از این طرح‌های مطرح در مجلس تقسیم استان خراضان رضوی به سه استان خراسان رضوی مرکزی، شرقی و غربی است ولی انچه این موضوع تقسیم بندی‌ها را حساس‌تر کرده است تقسیم مناطق با ملیت‌های غیرفارس جغرافیای ایران به چندین منطقه کوچکتر است از جمله  اهواز، هرمزگان و آزربایجان می‌باشد.

مخالفان به تقسیم بندی مناطق غیرفارس معتقدند که «ایجاد استان‌های جدید باعث توسعه و کاهش محرومیت نخواهد شد چرا که منطقه غیر فارس همچون اهواز سرشار از منابع و ثروت است که اهواز به تنهایی 85 درصد منابع نفتی ایران را تامین می‌کند و حتی با تقسیم اهواز به سه منطقه هرمزگان، بوشهر و اهواز همچنان شهروندان این منطقه فقط به دلیل غیر‌فارس بودن در محرومیت به سر می‌برند»

همچنین ملل غیر فارس جغرافیای ایران بر این باورند که اگر مساله توسعه و کاهش محرومیت است چرا حکومت، جغرافیای ایران را به چندین مطقه کلی همچون چند کشور یا ایالت فدرال در کنار هم تقسیم نمی‌کند و لذا این تقسیم بندی‌ها بیشتر سیاستی است و به منظور تغییر بافت جمعیتی ملیتهای غیر فارس در سرزمین‌هایشان می‌باشند».

پیشتر نیز شهروندان منطقه اهواز در سال ۱۳۸۴ در اعتراض به نامه منسوب به «محمدعلی ابطحی»، رئیس دفتر خاتمی، برای تغییر بافت جمعیتی شهروندان عرب منطقه اهواز تجمع کردند و در این اعتراضات چند نفر کشته شدند.

علاوه بر آن مخالفان به تقسیم بندی مناطق غیرفارس معتقدند این طرح‌ها چنان مردم فارس را در قبال ملت‌های غیر فارس گستاخ کرده است که خواهان شبیه‌سازی مناطق خود در عمق مناطق غیر فارس هستند تا بدین طریق با نفوذ به مناطق غیرفارس بتواند گوشه‌ای از سرزمین های ملیت‌های غیر فارس را در اختیار بگیرد تا منابع و ثروت‌های ملیت‌های غیر فارس از جمله اهوازی‌ها را راحتتر و بدون معارض بومی غارت کنند.»