بازیکنان استقلال درمراسم قهرمانی سوپر جام درهمراهی با مردم جغرافیای ایران، شادی نکردند

وقتی میگوییم این جنبش لایه لایه است، منظور همین است، خیابان را سرکوب میکنند جای دیگر خود را نمایش میدهد. خیابان را سرکوب میکنند اما دوباره برمیگردد. دانشگاه را نظامی امنیتی میکنند مردم در مترو و پشت بام ها شعار میدهند. در کوچه ها برای جلوگیری از شعارهای پشت بامی عربده کشی میکنند اعتراض مردم جغرافیای ایران در شبکه های اجتماعی رویت پذیر میشود، مراسم های چهلم میرسند و مردم شعار میدهند.

این سیستم رفت و برگشتی خواهد بود و هنر این است این شیوه اعتراض سلطه گریز تا تحقق جنبش همگانی وقتی حاکمیت خسته و تیغ سرکوبش کند شد تداوم یابد.

پیروزی این جنبش زمانبر و متاسفانه به دلیل عدم عقلانیت حاکمیت و انکار سیستماتیک معترضان هزینه زا خواهد بود. اما حضور اقشار مختلف و اصناف میتواند از هزینه ها کم کند.

در نظر داشته باشید ما در دوران دیکتاتوری بدخیمی زیست میکنیم و هنر مردم جغرافیای ایران این است از دل توحش دیکتاتوری، مدنی رفتار کرده‌اند. چون ما تجربه به سر عقل آوردن مغول ها را داریم .

اینها را هم مجبور میکنیم عاقل شوند، نشوند در نهایت پیروزی از آن مردم است. یادتان نرود اینها گفتند بعد از هشتادوهشت با سرکوب واکسینه شدیم اما سرطانی رو به احتضارند. زدند و کشتند و زندان بردند اما نتوانستند جنبش مدنی مردم جغرافیای ایران برای احقاق حقوقشان را نیست کنند. فعلا زور دو طرف به هم نمیرسد اما به اعتقاد من مردم تحت سلطه این پتانسیل را دارند گل پیروزی را بزنند.

بازی سختی است. ناعادلانه است. بازی خشونت طلب و تحت خشونت است، تحقیرکننده و تحقیر شونده است. ابزار آنها زور سرنیزه است و قدرت ما در فرهنگ به روز شده مان است. در این بازی شطرنج بیش از صد ساله، بسیاری از شاهان و وزیران را به زمین زده ایم چرا اینها زمین نخورند؟

نویسنده: مجتبی نجفی – سحام نیوز