بازگرداندن خالد پیرزاده به زندان؛ بی‌اعتنایی به جان زندانیان سیاسی
انتقال شتاب‌زده خالد پیرزاده، زندانی سیاسی، به زندان اوین تنها دو روز پس از عمل جراحی، بار دیگر نگرانی‌ها درباره وضعیت بهداشت و درمان زندانیان سیاسی را افزایش داده است. صفحه اینستاگرامی این زندانی اعلام کرده که پزشکان بیمارستان طالقانی هشدار داده بودند که او نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارد، اما مقامات زندان بدون توجه به این اخطار، وی را به اوین بازگرداندند.
شرایط نامساعد زندان و تشدید مشکلات جسمی
بر اساس گزارش‌های منتشر شده از داخل زندان، شرایط غیربهداشتی اوین باعث شده است که پیرزاده دچار خونریزی از ناحیه ناف شود. این در حالی است که در سال‌های اخیر، وضعیت بهداشت و درمان زندانیان سیاسی همواره یکی از نگرانی‌های جدی فعالان حقوق بشر بوده و موارد متعددی از بی‌توجهی به وضعیت سلامتی زندانیان، منجر به وخامت حال و حتی مرگ آن‌ها شده است.
نقض آشکار حقوق زندانیان
انتقال عجولانه زندانیان بیمار به زندان بدون تکمیل دوره درمان، نقض صریح اصول اولیه حقوق بشر و مقررات بین‌المللی درباره حقوق زندانیان است. طبق استانداردهای بین‌المللی، هر زندانی باید به مراقبت‌های پزشکی مناسب دسترسی داشته باشد و عدم رعایت این اصل می‌تواند مصداق شکنجه و بدرفتاری باشد.
این نخستین‌بار نیست که زندانیان سیاسی در ایران از حق درمان محروم می‌شوند. پیش از این نیز گزارش‌هایی درباره وخامت حال زندانیانی مانند بهنام محجوبی، بکتاش آبتین و علیرضا شیرمحمدعلی منتشر شده بود که در نهایت به جان باختن آن‌ها انجامید. بی‌توجهی سازمان‌یافته به سلامت زندانیان سیاسی، بخشی از الگوی فشار مضاعف بر مخالفان سیاسی محسوب می‌شود.
درخواست‌ها برای رسیدگی فوری
فعالان حقوق بشر و خانواده‌های زندانیان بارها خواستار برخورداری زندانیان از حقوق اولیه درمانی شده‌اند. اما تجربه نشان داده است که حکومت تهران در قبال این مطالبات، نه‌تنها پاسخگو نیست، بلکه روند سرکوب زندانیان سیاسی را تشدید کرده است.
حال این پرسش مطرح است که اگر مقامات قضایی و امنیتی، حتی نسبت به هشدارهای کادر درمان بیمارستان‌های تحت نظارت خود نیز بی‌توجه هستند، آیا می‌توان انتظار رعایت حداقل‌های حقوق انسانی در زندان‌های تحت کنترل آن‌ها را داشت؟
