بازنشستگان تأمین اجتماعی در شوش به خیابان آمدند

 در ادامه موج نارضایتی‌های اجتماعی در مناطق مختلف جغرافیای اهواز، صبح روز یکشنبه ۱۷ فروردین ۱۴۰۴، جمعی از بازنشستگان تأمین اجتماعی از شهرهای شوش، هفت‌تپه و کرخه در مقابل فرمانداری شوش تجمع اعتراضی برگزار کردند. این تجمع، پژواکی از خشم فروخورده نسلی است که سال‌ها در خدمت جامعه بود، اما امروز در پیری با سفره‌ای خالی، هزینه‌های درمانی کمرشکن و بی‌توجهی ساختار حکمرانی مواجه است.

 شعارهایی چون «بازنشسته گرسنه‌ست، نه صبور»، «ننگ ما ننگ ما، دولت الدنگ ما» و «از اهواز تا گیلان، ننگ بر مدیران»، به‌روشنی نشان‌دهنده خشم بازنشستگان نسبت به سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی دولت است؛ دولتی که به باور آنان، نه‌تنها پاسخ‌گو نیست، بلکه با وعده‌های توخالی و فریب‌های رسانه‌ای، عملاً شأن و کرامت بازنشستگان را نادیده گرفته است.

 بازنشستگان معترض به گرانی افسارگسیخته، کاهش قدرت خرید، فقدان خدمات درمانی مؤثر و بی‌اعتنایی مستمر مسئولان اعتراض دارند. تجمع امروز آن‌ها نه فقط تکرار مطالبه‌ای اقتصادی، بلکه کنشی سیاسی-اجتماعی علیه بی‌عدالتی ساختاری در نظام توزیع منابع و رسیدگی به اقشار آسیب‌پذیر بود.

 این نخستین‌بار نیست که بازنشستگان در خوزستان به خیابان می‌آیند. در سال‌های اخیر، به‌ویژه پس از تشدید بحران‌های اقتصادی ناشی از سیاست‌های ناکارآمد و تحریم‌ها، اقشار بازنشسته به‌عنوان یکی از آسیب‌پذیرترین لایه‌های جامعه، بارها نسبت به وضعیت خود هشدار داده‌اند؛ هشدارهایی که اغلب با سکوت یا سرکوب پاسخ گرفته است.

 تحلیل‌گران اجتماعی بر این باورند که استمرار بی‌توجهی به مطالبات بازنشستگان می‌تواند به بی‌اعتمادی عمیق‌تر و شکل‌گیری موج‌های اعتراضی گسترده‌تر منجر شود. بی‌پاسخ‌ماندن این اعتراضات، نه‌تنها پایه‌های اعتماد اجتماعی را فرسایش می‌دهد، بلکه از نظر سیاسی نیز پیامدهایی غیرقابل پیش‌بینی برای ساختار قدرت دربر خواهد داشت.

پیام بازنشستگان امروز شفاف بود: «ما به فقر عادت نمی‌کنیم، علیه‌اش می‌ایستیم». اگر دولت همچنان خود را به خواب بزند، شاید بیداری اجتماعی با صدایی بلندتر، در نقاط بیشتری از کشور طنین‌انداز شود.