بازداشت سید هاشم موسوی فعال عرب اهوازی توسط اداره اطلاعات حکومت تهران
سید هاشم موسوی (هرموشی)، فعال سیاسی و فرهنگی برجسته عرب اهوازی، در تاریخ 13 دی‌ماه 1403 توسط نیروهای اداره اطلاعات بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد. این بازداشت، بار دیگر سرکوب سیستماتیک حکومت تهران علیه فعالان عرب اهوازی را در صدر توجهات قرار داده است.
پیشینه و اهمیت موسوی در جنبش‌های مردمی
هاشم موسوی، 56 ساله و ساکن منطقه شیبان در شمال اهواز، از چهره‌های برجسته و شناخته‌شده در میان مردم بومی اهوازی است. او پیش‌تر در اعتراضات مردمی سال 1384 علیه سیاست‌های تغییر بافت جمعیتی منطقه نقش پررنگی داشت. از آن زمان تاکنون، وی سه بار بازداشت شده و بیش از 7 سال را در زندان‌های حکومت تهران گذرانده است. این سابقه نشان‌دهنده عزم و استقامت او در برابر سیاست‌های تبعیض‌آمیز است که هدف اصلی آن‌ها به حاشیه راندن هویت و حقوق مردم عرب اهوازی است.
سرکوب سیستماتیک ملت عرب در اهواز
بازداشت اخیر موسوی، همزمان با افزایش فشارها بر فعالان سیاسی و فرهنگی اهوازی، نشان‌دهنده تلاش مداوم حکومت تهران برای خاموش کردن صدای مخالفان و محدود کردن فعالیت‌های اعتراضی است. سیاست‌های تغییر بافت جمعیتی و اقدامات سرکوبگرانه علیه مردم بومی اهوازی، از جمله بازداشت‌های گسترده، بخشی از راهبرد حکومت تهران برای تثبیت کنترل خود بر این منطقه استراتژیک است.
انتقال موسوی به مکان نامعلوم، همراه با سابقه بدرفتاری و شکنجه در بازداشتگاه‌های امنیتی، نگرانی‌های حقوق بشری جدی را مطرح می‌کند. سازمان‌های حقوق بشری بارها خواستار شفافیت و پاسخگویی در قبال بازداشت‌های غیرقانونی و اتهامات بی‌پایه علیه فعالان عرب اهوازی شده‌اند. این بازداشت‌ها نه‌تنها حقوق فردی بازداشت‌شدگان را نقض می‌کند، بلکه بر فضای امنیتی منطقه و حق اعتراض مسالمت‌آمیز نیز تأثیر منفی می‌گذارد.
با تکرار چنین بازداشت‌هایی، شکاف میان حکومت تهران و مردم بومی اهوازی بیشتر می‌شود. این سرکوب‌ها، به جای خاموش کردن اعتراضات، اغلب به گسترش حس همبستگی و نارضایتی عمومی دامن می‌زند. فعالانی مانند موسوی نماد مقاومت در برابر سیاست‌های تبعیض‌آمیز هستند و بازداشت آن‌ها ممکن است اعتراضات گسترده‌تری را در منطقه شعله‌ور کند.
بازداشت سید هاشم موسوی را باید در چارچوب راهبردهای گسترده حکومت تهران برای سرکوب هویت و خواسته‌های مردم بومی اهوازی تحلیل کرد. این اقدام، در کنار فشارهای اقتصادی و اجتماعی، تنها بر عمق نارضایتی‌ها خواهد افزود و جامعه بین‌المللی باید نسبت به این روند سرکوبگرانه حساسیت بیشتری نشان دهد. موسوی و دیگر فعالان عرب اهوازی، صدای مردم خود هستند و خاموش کردن این صداها، بحران مشروعیت حکومت تهران را تشدید خواهد کرد.
