اهواز کلید رهایی ملت از نفوذ حکومت تهران
دیگر بر کسی پوشیده نیست که گسترش نفوذ ایران از زمان اشغال کشور اهواز آغاز شد. این اشغال برای حکومت تهران دریچه‌ای مستقیم به خلیج فراهم کرد و تماس نزدیکی با چندین کشور عربی ایجاد نمود، به طوری که تهدیدی برای مسیر تجارت شد و ایران با اشغال سه جزیره اماراتی (تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی) و همچنین اشغال کشور مهاباد کُردی و امارت بلوچستان به نفوذ خود افزود.
حکومت تهران در تمام این دهه‌ها با غارت منابع اهواز ، فعالیت‌های تروریستی خود در کشورهای عربی را تأمین مالی کرده و تلاش کرده است تا هویت عربی اهواز را تغییر دهد، اما این تلاش‌ها ناکام مانده است. قدرت ایران از اشغال اهواز عربی سرچشمه می‌گیرد؛ منطقه‌ای با منابع عظیم نفت، گاز، فسفات، کشاورزی، صنعت، آب و زمین‌های حاصلخیز.
رسانه‌های ایران این سرزمین‌ها را به عنوان بخشی از خاک ایران معرفی می‌کنند، در حالی که هیچ‌کس جرأت نمی‌کند این منابع را به عنوان ثروت‌های غارت‌شده از اهواز معرفی کند. در این ۹۹ سال اشغال، ایران از سرکوب، اعدام‌های میدانی، و تلاش برای از بین بردن هویت عربی مردم اهواز استفاده کرده است، اما ملت عربی اهواز همچنان با تمام قوا به مقاومت ادامه می‌دهد.
لزوم حمایت از مقاومت اهواز
نفوذ حکومت تهران تنها با آزادسازی اهواز پایان می‌یابد. حمایت از مردم اهواز و مقاومت آن‌ها، معرفی مسئله اهواز در رسانه‌های عربی، و تأمین حمایت مالی و سیاسی برای تقویت مقاومت، از مهم‌ترین گام‌ها در این مسیر است. این اقدامات نه تنها ایران را از اهواز عقب می‌راند بلکه باعث فروپاشی نفوذ منطقه‌ای ایران می‌شود و تهران را به محدوده جغرافیای فارس محدود می‌کند، جایی که به دلیل فقر اقتصادی توان مقابله نخواهد داشت.
ضرورت اقدام جمعی عربی
وقت آن رسیده است که ملت‌های عربی، اهواز را به عنوان یک کشور عربی اشغال‌شده به رسمیت بشناسند، آن را به عضویت اتحادیه عرب درآورند و دولتی در تبعید برای آن تشکیل دهند. این اقدامات، در کنار مقاومت میدانی مردم اهواز، می‌تواند ضربه‌ای مهلک به حکومت ایران وارد کند و زمینه فروپاشی نظام تهران را فراهم سازد.
پایانی بر نفوذ ایران
آزادسازی اهواز نه تنها به نفوذ حکومت تهران پایان می‌دهد بلکه محور روسیه و چین، که از ایران و شبه‌نظامیانش حمایت می‌کنند، را نیز تضعیف می‌کند. ادامه اشغال اهواز به معنای ادامه استثمار اقتصادی و مالی کشورهای عربی است، در حالی که آزادسازی اهواز امنیت ملی پایدار و رهایی از قید و بندهای تحمیل‌شده توسط ایران را به ارمغان می‌آورد.
برای رهایی از تهدید حکومت تهران و بازگشت به آینده‌ای روشن، حمایت از آزادسازی اهواز اجتناب‌ناپذیر است؛ گامی برای ساختن آینده‌ای خالی از نفوذ و اشغال ایران.
