انشاء یک کودک بلوچ : «این کشور است که ما در آن زندگی می‌کنیم؟»
یک دانش‌آموز بلوچ با نوشتن انشایی در مدرسه احساس خود را نسبت به حکومت آخوندی تهران و کشتار مردم جغرافیای ایران نشان داده است.این کودک بلوچ در انشاء خود نوشته است:« من در ایران زندگی می‌کنم که بنظر من بدترین کشور است».
این کودک دانش آموز که از نزدیک شاهد قتل عام ملت بلوچ بوده است در انشاء خود نوشته است: « اصلا از حکومت راضی نیستم که ملت خود را می‌کشد زن ها را بیوه می‌کند بچه ها را یتیم».
این دانش آموز بلوچ در پایان گفته است: «این کشور است که ما در آن زندگی می‌کنیم؟».
کودکان ملل جغرافیای ایران اعم از بلوچ، عرب، تورک، کورد که نمی توانند با پوشش و لباس ملیت خود درجغرافیای ایران به مدرسه بروند و به اجبار حکومت باید به زبان فارسی درس بخواند و مدرسه بروند آنهم تنها به دلیل آنکه هویت بومی این سرزمین را بردوش می‌کشند.
از شروع اعتراضات اخیر در جغرافیای ایران، صندوق کودکان سازمان ملل متحد(یونیسف)، با صدور بیانیههای متعدد به کشته شدن کودکان و نوجوانان در این اعتراضات واکنش نشان داده و خواستار پایان هرگونه خشونت و آزار کودکان درجغرافیای ایران شده است.
یونیسف عمیقا از یورش و بازرسی در بعضی مدارس جغرافیای ایران ابراز نگرانی کرده است و گفته است که مدارس همواره باید محیطی امن برای کودکان باشند. در بیانیههای یونیسف از مقام‌های حکومت آخوندی تهران خواسته شده است که حق اساسی کودکان صرف‌نظر از اینکه که هستند یا کجا هستند را محترم بشمارند.
در همین ارتباط یونیسف به حکومت آخوندی تهران اعلام کرده است که «کودکان باید در خانواده، اجتماعات و مدارس خود بمانند و نه در مکان‌هایی که آزادی از آنها سلب شود».
این اظهار نگرانی یونیسف به گزارش‌هایی باز می‌گردد که نیروهای انتظامی، لباس شخصی و بسیج بارها به مدارس حمله کرده و شمار نامعلومی از دانش‌آموزان را ضرب شتم و بازداشت کرده است.
بر اساس گزارش نهادهای حقوق بشری، از آغاز دور جدید اعتراض‌های سراسری در جغرافیای ایران دست‌کم 450 تن کشته شده که 70 تن از آنان کودک 32 زن بوده‌اند.
از این تعداد 128 تن از کشته‌شدگان شهروندان منطقه بلوچستان و 105 متن شهروندان کوردستان بوده‌اند که حدود نیمی از این آمار را تشکیل می‌دهند.
حکومت آخوندی تهران با پنهان‌کاری و روایت دروغ سعی در پنهان نمودن این جنایات دارد.
