
انتقال ۴۰۰ فرمانده حزبالله به آمریکای لاتین؛ گسترش نفوذ یا فرار از درگیری؟
در میانهی تشدید تنشها میان اسرائیل و نیروهای نیابتی حکومت تهران در منطقه، منبعی آگاه به شبکه “الحدث” خبر داده است که حزبالله لبنان دستکم ۴۰۰ تن از فرماندهان میدانی خود را به چهار کشور در آمریکای لاتین منتقل کرده است. این اقدام، با هدف دور ماندن از عملیاتهای احتمالی اسرائیل و حفظ کادر فرماندهی در مواجهه با تحولات نظامی آتی ارزیابی میشود.
همزمان با این گزارش، وبسایت آمریکایی “ذا هیل“ از طرح قانونی جدیدی در کنگره ایالات متحده پرده برداشته که با عنوان «نه به حزبالله در نیمکره غربی» در دستور کار قرار گرفته است. این طرح با هدف مقابله با حضور و نفوذ شبکههای مرتبط با حزبالله در کشورهای آمریکای لاتین تدوین شده و نشان از افزایش حساسیت سیاسی واشینگتن نسبت به تحرکات فرامرزی این گروه شبهنظامی لبنانی دارد.
انتقال کادرهای عملیاتی حزبالله از لبنان به آمریکای لاتین را میتوان بخشی از استراتژی پراکندگی نیروی انسانی و انتقال داراییهای عملیاتی این گروه دانست. منابع غربی همواره تأکید کردهاند که حزبالله در کشورهای مختلفی چون ونزوئلا، برزیل، پاراگوئه و نیکاراگوئه دارای شبکههایی برای پولشویی، قاچاق اسلحه، و جمعآوری منابع مالی بوده و حضور فرماندهان نظامی در این مناطق میتواند تداوم این فعالیتها را تضمین کند.
اما در مقابل، تحلیلگران امنیتی اسرائیل، انتقال این فرماندهان را نشانهای از نگرانی حزبالله نسبت به حملات هدفمند اسرائیل میدانند؛ حملاتی که در ماههای اخیر با هدف حذف کادرهای کلیدی این گروه در سوریه و لبنان تشدید شدهاند.
نگرانی فزاینده آمریکا از نفوذ حزبالله در نیمکره غربی
طرح قانونی جدید در آمریکا، بیانگر تغییر اولویتهای امنیتی واشینگتن است. در حالی که تمرکز سنتی ایالات متحده بر حضور حزبالله در خاورمیانه بود، اکنون نگرانیها از نقش احتمالی این گروه در تهدید امنیت منطقهای در حوزه آمریکای لاتین و حتی خاک آمریکا افزایش یافته است.
این تحول میتواند پیامدهایی چون ،فزایش فشار دیپلماتیک بر دولتهای همسو با حزبالله در آمریکای لاتین، تحریمهای هدفمند بر نهادهای مالی مشکوک به همکاری با حزبالله، و تقویت همکاریهای اطلاعاتی با کشورهای منطقه برای مهار تحرکات گروههای وابسته به حکومت تهران را به همراه داشته باشد.
انتقال نیروهای حزبالله به آمریکای لاتین را نمیتوان تنها یک مانور دفاعی دانست. این اقدام، در عین حال نشاندهنده تلاش این گروه برای حفظ توان عملیاتی، گسترش نفوذ فراملی و تقویت حضور در جغرافیایی دور از میدان نبرد مستقیم با اسرائیل است.
با توجه به همزمانی این اقدام با تلاشهای قانونگذاران آمریکایی برای تصویب قانون «نه به حزبالله در نیمکره غربی»، باید انتظار داشت که فصل تازهای از رقابت اطلاعاتی و امنیتی میان ایالات متحده، اسرائیل، و نیروهای وابسته به حکومت تهراندر جغرافیایی نو آغاز شود.