
افشای اطلاعات نمایندگان مجلس توسط هکرهای ShadowBits
در ادامه موج حملات سایبری به زیرساختهای حاکمیتی جمهوری اسلامی، گروه هکری موسوم به ShadowBits با نفوذ به سامانههای شرکت همراه اول، بخشی از اطلاعات خصوصی نمایندگان مجلس شورای اسلامی را منتشر کردهاند؛ افشایی که فراتر از یک حمله تکنولوژیک، بازتابی از شکاف میان شعارهای ایدئولوژیک و سبک زندگی برخی مسئولان را نمایان میکند.
در میان اطلاعات فاششده، آدرس محل سکونت برخی نمایندگان مجلس از جمله امیرحسین ثابتی و مهدی کوچکزاده، توجه کاربران را به خود جلب کرده است. بهعنوان مثال، امیرحسین ثابتی—نمایندهای که بهشدت ضد غرب و بهویژه ضد آمریکا شناخته میشود—در منطقهی لوکس و گرانقیمت پاسداران تهران سکونت دارد. همچنین مهدی کوچکزاده، چهرهی رادیکال اصولگرا، ساکن فرحزاد معرفی شده است.
آیا سبک زندگی مسئولان با شعارهایشان سازگار است؟
انتشار این اطلاعات، بار دیگر بحث دیرینهای را در جامعه ایران زنده کرده است: تضاد میان گفتمان رسمی حکومت تهران با واقعیتهای زندگی چهرههای حکومتی. منتقدان میپرسند که چگونه نمایندگانی که مردم را به سادهزیستی و مقاومت در برابر «نفوذ فرهنگ غربی» دعوت میکنند، خود در مناطق لوکس و با سطح زندگی بالاتر از طبقهی متوسط ساکن هستند؟
این شکاف میان گفتار و رفتار، نهتنها اعتماد عمومی را دچار فرسایش میکند، بلکه پرسشهایی درباره شفافیت منابع مالی نمایندگان نیز بهوجود آورده است. در شرایطی که اکثریت جامعه با مشکلات اقتصادی و معیشتی دستوپنجه نرم میکنند، سکونت مسئولان در مناطق اشرافی، از نگاه بسیاری نوعی بیگانگی با واقعیتهای مردم تلقی میشود.
افشای اطلاعات توسط ShadowBits، در کنار حملات مشابه پیشین به نهادهای امنیتی و زیرساختی ایران، نشاندهنده آسیبپذیری جدی سامانههای دیجیتال کشور است. شرکت همراه اول، بهعنوان یکی از مهمترین اپراتورهای ارتباطی، در سالهای اخیر چندین بار هدف حملات سایبری قرار گرفته و بهنظر میرسد، نفوذ به این سطح از دادههای شخصی، هشداری جدی به نهادهای امنیتی و فناوری اطلاعات حکومت تهرانباشد.
در نهایت، آنچه از این رویداد بیش از هر چیز نمایان میشود، فراتر از آسیبهای سایبری، بحران مشروعیت اخلاقی و سیاسی میان مردم و مسئولان است. افکار عمومی نسبت به تضاد رفتار و شعار مسئولان حساستر از همیشه شده و فضای مجازی نیز به ابزاری قدرتمند برای بازتاب این نارضایتی تبدیل شده است.
چنین افشاگریهایی، اگرچه در ظاهر افشای آدرس است، اما در عمق خود افشای فاصلهی حاکمان از واقعیت مردم است.