اعتصاب غذای ۸۵ زندانی سیاسی در اعتراض به حکم اعدام شریفه محمدی

در پی صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، ۸۵ زندانی سیاسی در زندان اوین روز پنج‌شنبه ۲۱ تیرماه دست به اعتصاب غذا زدند.

این اعتصاب که از ساعت ۱۱ شب چهارشنبه ۲۰ تیرماه آغاز شد، به اعتراض به صدور «حکم ناعادلانه» اعدام برای شریفه محمدی و در همراهی با کمپین حمایت از او انجام شده است.

طبق ااخبار واصله ۳۰ نفر از این زندانیان در بند زنان، ۳۰ نفر در بند هشت و ۲۵ نفر دیگر در بند چهار زندان اوین محبوس هستند.

این زندانیان اعلام کرده‌اند که تا ساعت ۱۱ شب پنج‌شنبه ۲۱ تیرماه به اعتصاب غذای خود ادامه خواهند داد.

شریفه محمدی، فعال کارگری زندانی در زندان لاکان رشت، روز چهاردهم تیرماه امسال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد. قاضی به مخالفت‌های او با اعدام در جمهوری اسلامی و گزارش وزارت اطلاعات مبنی بر عضویتش در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» استناد کرده است.

شایان ذکر است که داود رضوی، حسن سعیدی و رضا شهابی، اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کنند، با صدور بیانیه‌ای حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم کرده و آن را «ظالمانه، حیرت‌آور، جنون‌آمیز و غیرقابل قبول» خواندند. آن‌ها تاکید کردند که محمدی هیچ جرمی مرتکب نشده و «عضویت سابق او در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» جرم محسوب نمی‌شود.

صدور حکم اعدام برای محمدی با واکنش گسترده فعالان کارگری، مدنی و سیاسی و تعدادی از تشکل‌های مستقل صنفی مواجه شده است. در همین راستا، روز سه‌شنبه ۱۹ تیرماه کاربران رسانه‌های اجتماعی با هشتگ‌های «آزادی شریفه» و FreeSharifeh اعتراض خود را به حکم صادر شده اعلام کردند و خواستار آزادی بی‌قید و شرط این فعال کارگری شدند.

پیش از این، ۱۶ زن زندانی سیاسی محبوس در اوین، با انتشار نامه‌ای به کارزار دفاع از شریفه محمدی پیوستند و خواهان لغو این حکم شدند. آنان تاکید کردند که محمدی پس از هفت ماه بازداشت موقت، تحمل شکنجه و بازجویی در بازداشتگاه‌های مختلف، «در سناریویی نخ‌نما و با اتهاماتی بی‌پایه و اساس» به اعدام محکوم شده است.

این اعتصاب غذا و اعتراضات در داخل و خارج نشان‌دهنده واکنش گسترده و نگرانی‌های عمیق نسبت به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و دیگر فعالان کارگری است. از زمان آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه حکومت تهران از شهریور ۱۴۰۱، سرکوب فعالان مدنی، صنفی، سیاسی و دیگر معترضان شدت گرفته است و همچنان ادامه دارد.