اعتصاب غذای شکیلا منفرد، زندانی سیاسی، در پی «تهدید جانی» از طرف زندانیان عمومی
شکیلا منفرد، زندانی سیاسی، در اعتراض به تهدید جانی از طرف شماری از زندانیان جرایم عمومی در زندان قرچک، اعتصاب غذا کرد.
به گزارش «کمپین حمایت از زندانیان سیاسی و لغو اعدام» در روز پنج‌شنبه، ۱۲ اسفند، خانم منفرد در پی حمله و تهدید تعدادی از زندانیان با درِ کنسرو و چاقو، همچنین بی‌توجهی مسئولان زندان به این تهدیدها دست به اعتصاب غذای خشک و تر زده است.
این زندانی سیاسی روز ۲۳ بهمن نیز در تماس تلفنی از زندان گفته بود که از سوی چند زندانیِ «خطرناک» که به وسیله مسئولان زندان «اجیر» شده‌اند، بارها آسیب دیده و تهدید به قتل شده و امنیت جانی ندارد.
به گفته خانم منفرد، مسئولان زندان قرچک به «دلایل نامعلوم به برخی زندانیان خطرناک باج می‌دهند» و با «همدستی» با آن‌ها برای او و سایر زندانیان عادی مشکلاتی ایجاد می‌کنند.
خانم منفرد اواسط خرداد نیز در پی تحریک یکی از کارمندان زندان از سوی زندانیان به شدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با درِ قوطیِ کنسرو مجروح شده بود.
خانم منفرد شهریور ۱۳۹۹، هنگام خروج از خانه توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به یکی از بازداشتگاه‌های سازمان اطلاعات سپاه در تهران منتقل شد.
او ابتدا از سوی دادگاه انقلاب تهران به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام و توهین به مقدسات اسلام» به ۶ سال زندان و ۴ ماه کار اجباری در جهاد کشاورزی محکوم شد، اما این حکم از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران به ۴ سال و ۲ ماه زندان تبدیل شد.
این زندانی سیاسی روز ۱۲ اردیبهشت امسال به زندان قرچک ورامین تبعید شد.
در سال‌های گذشته بسیاری از زندانیان سیاسی و مدنی به وضعیت خود در زندان‌ها و بی‌توجهی مسئولان به مطالبات آن‌ها ازجمله اصل «تفکیک زندانیان» اعتراض کرده‌اند.
انتقال زندانیان سیاسی و مدنی به بخش زندانیان خطرناک یا بند جرائم عمومی با هدف تنبیه و افزایش فشار بر این افراد صورت می‌گیرد.
پیشتر برخی زندانیان سیاسی و مدنی از جمله حسین هاشمی و آرش صادقی در نامه‌هایی از عدم رعایت طرح طبقه‌بندی زندانیان انتقاد کرده بودند.
قتل، شکنجه و ضرب و شتم زندانیان سیاسی، پرونده‌سازی علیه آن‌ها، عدم رسیدگی پزشکی، تبعید به زندان شهری جز محل زندگی، و آزار خانواده‌ها از دیگر مواردی است که با هدف افزایش فشار بیشتر بر روی زندانیان سیاسی صورت می‌گیرد.
