اعتصاب غذای زندانیان عرب در زندان شیبان؛ نماد سرکوب و بی‌عدالتی در اهواز
اعتصاب غذای گسترده زندانیان عرب در زندان شیبان اهواز از روز یکشنبه ۱۹ اسفندماه ۱۴۰۳، بار دیگر توجهات را به وضعیت وخیم زندانیان سیاسی و نقض سیستماتیک حقوق بشر در این زندان جلب کرده است. این اعتصاب که در اعتراض به بلاتکلیفی طولانی‌مدت، شرایط غیرانسانی و عدم دسترسی به حقوق اولیه آغاز شده، وضعیت برخی زندانیان، از جمله هادی حیدری، را به مرحله بحرانی رسانده است.
بلاتکلیفی و نقض حقوق اولیه زندانیان
یکی از اصلی‌ترین اعتراضات زندانیان، بازداشت‌های طولانی‌مدت بدون محاکمه است. برخی از این افراد از سال ۱۳۹۷ تاکنون همچنان در بازداشت موقت به سر می‌برند، بدون آنکه حکمی برایشان صادر شده باشد. این امر مصداق آشکار نقض اصول دادرسی عادلانه و حقوق اولیه زندانیان است. علاوه بر این، زندانیان به ممانعت عامدانه از دسترسی به خدمات پزشکی، عدم اعطای مرخصی، و محدودیت‌های شدید ارتباطی و الکترونیکی اعتراض دارند.
وخامت وضعیت جسمانی هادی حیدری
هادی حیدری، زندانی ۲۲ ساله که در تیرماه ۱۴۰۳ بازداشت شده، همچنان بدون حکم قطعی در بلاتکلیفی به سر می‌برد. او که به دلیل سنگ کلیه نیاز به درمان فوری دارد، در پی اعتصاب غذا دچار بحران جسمانی شده، اما مقامات زندان از انتقال او به مراکز درمانی خودداری می‌کنند. این اقدام نشان‌دهنده سیاست عامدانه حکومت تهران در بی‌توجهی به وضعیت سلامت زندانیان سیاسی و افزایش فشار بر آنان است.
در واکنش به این اعتصاب، برخی زندانیان به درمانگاه زندان منتقل شده‌اند، در حالی که برخی دیگر برای شکستن اعتصاب، به سلول‌های انفرادی منتقل شده‌اند. این رفتار حکومت، به جای رسیدگی به مطالبات قانونی زندانیان، نشانه‌ای از تشدید سرکوب و فشار بر فعالان عرب در اهواز است.
اعتصاب غذای زندانیان عرب در زندان شیبان، نمادی از بی‌عدالتی، سرکوب سیستماتیک و نقض گسترده حقوق بشر در جغرافیای ایران است. حکومت تهران با بازداشت‌های طولانی، شکنجه، ممانعت از درمان، و عدم ارائه حق دادرسی عادلانه، در تلاش است هرگونه صدای مخالف را خاموش کند. وضعیت هادی حیدری و دیگر زندانیان اعتصابی نیازمند واکنش فوری نهادهای حقوق بشری است، چرا که ادامه این شرایط، می‌تواند به فاجعه انسانی دیگری در زندان‌های حکومت تهران منجر شود.
