کنستانتین یفریموف از فرماندهان پیشین ارتش روسیه در گفتگوی اختصاصی با «بی بی سی» انگلیسی گفته است: «من در یگان مین روب تیپ ۴۲ ارتش بودم و در چچن خدمت می کردم اما به همراه نیروهای زیر دستم ۱۰ فوریه پارسال برای شرکت در یک رزمایش نظامی به شبه جزیره کریمه اعزام شدیم».
او توضیح داده است: «آن زمان هیچ کس تصور نمی کرد جنگ آغاز شود و همه فکر می کردیم که این صرفا یک رزمایش و آموزش است. مطمئنم که حتی فرماندهان نظامی هم خبر نداشتند که جنگی در کار خواهد بود».
وی خاطر نشان کرد «پس از آن دیدم که سربازان روس حرف «زد» را روی یونیفرم های خود و تجهیزات نظامی و تانک ها می کشند. حرف «زد» به نمادی برای حمایت از جنگ یا به قول کرملین عملیات نظامی ویژه تبدیل شد».
۲۷ فوریه یعنی سه روز پس از آغاز حمله روسیه دستور اعزام به ملیتوپل واقع در جنوب شرق اوکراین به یفریموف داده شد و او ده روز در فرودگاهی که به تصرف ارتش روسیه درآمده بود را سپری کرده است.
یفریموف گفته است: «با چشم خودم دیدم که نظامیان روسیه هر چیزی به دستشان می رسید غارت می کردند. آنها از دیوار همه ساختمان ها بالا می رفتند و همه چیز را با خود می بردند. یکی از سربازان یک ماشین چمن زنی دزدید و با افتخار گفت این را به خانه می برم و چمن های کنار پادگانمان را هرس می کنم».
یفریموف و یگان تحت فرماندهی او ماه آوریل به ماموریت دیگری اعزام شدند. آنها وظیفه نگهبانی از «یک مرکز لجستیک بازجویی و شکنجه زندانیان اوکراینی» در شهر بیلماک در شمال شرق ملیتوپل داشتند.
او اضافه کرده است: «شکنجه و بازجویی زندانیان حدود یک هفته طول می کشید. من به چشم خودم دیدم که یکی از فرماندهان ارشد روسیه با درجه سرهنگی برای ترساندن زندانیان تیر می زد که از بغل گوششان رد می شد».
یفریموف خاطر نشان کرده است: «این سرهنگ روسی یکبار به بازو و پای یکی از زندانیان شلیک کرد و وقتی که آن زندانی دچار خونریزی شدید شد مجبور شدند او را به طور محرمانه به بیمارستان ببرند».
او در ادامه گفته است: «لباس نظامی ارتش روسیه را تن این زندانی اوکراینی کردیم و به او گفتیم که به کسی نگوید اسیر جنگ اوکراینی است چون اگر پزشکان می فهمیدند اوکراینی است از درمانش سرباز می زدند».
وی خاطر نشان کرد «این سرهنگ ارتش روسیه دستور داده بود که به اوکراینی ها غذای معمولی داده نشود و صرفا آب و بیسکوئیت به آنها بدهیم. اما من و یگانی که زیر نظرم بودند تلاش می کردیم به زندانیان چای گرم و سیگار بدهیم».
دستور بازگشت یفریموف به یگان مین روب تحت نظرش در چچن در ماه مه به او ابلاغ شده است اما گفتند که موقتا به چچن می رود و دوباره برای جنگ در اوکراین اعزام خواهد شد.
او اظهار کردهاست:«آن زمان تصمیم گرفتم قید ارتش را بزنم. وقتی در چچن بودم نامه استعفایم را نوشتم. خیلی از فرماندهان ارتش روسیه تهدیدم کردند و گفتند که من بزدل و خیانتکارم و اجازه نمی دهند استعفا بدهم. آنها مرا موقتا از ماموریت ها کنار گذاشتند چون قبول نکردم که دوباره در اوکراین بجنگم».
یفریموف ساکن یکی از بخش های واقع در جنوب اوکراین است.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل با گفتگو با بیش از ۴۰۰ نفر از اسیران جنگی اوکراینی و روسی موارد بدرفتاری با زندانیان در جنگ اوکراین را مستند کرده است.
ماتیلدا بوگنر رئیس هیات رصد حقوق بشر در اوکراین گفته است: «متاسفانه نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که بدرفتاری و شکنجه اسیران جنگی از سوی دو طرف انجام می گیرد».
او افزوده است: «می توان گفت اسیران جنگی اوکراینی در تقریبا تمامی دوران حبس مورد شکنجه و بدرفتاری قرار می گیرند».
او خاطر نشان کرده است: «زندانیان اوکراینی در دوره بازجویی در معرض شکنجه با شوکر برقی و نیز یک سیستم کامل روش های شکنجه وحشیانه از جمله آویزان کردن افراد و کتک زدن قرار می گیرند».
بوگنر گفت «وقتی این زندانیان به بازداشتگاه ها وارد می شود مورد ضرب و شتم قرار می گیرند و اکثرا با کمبود غذا و آب مواجه می شوند».
او تاکید کرده است: «طبق قوانین بین الملل هر گونه شکنجه و بدرفتاری ممنوع بوده و ارتکاب این اقدامات از سوی هر طرف غیر قابل قبول است».
منبع شرق الاوسط
