اعتراف رسمی به فروپاشی از درون؛ وقتی رسانه سپاه از ناتوانی حکومت تهران می‌نویسد
در یکی از کم‌سابقه‌ترین اعترافات رسانه‌ای در حکومت تهران، روزنامه جوان وابسته به سپاه پاسداران، با انتشار گزارشی مفصل، به فروپاشی ساختارهای اقتصادی و ناکارآمدی بی‌پایان حکومت تهران اذعان کرده است. این گزارش با تیتر «نسیم مذاکره کویر مشکلات داخلی را خنک نمی‌کند» در واقع نه یک تحلیل، بلکه نوعی فریاد از درون ساختار حکومتی‌ست که به‌وضوح از اصلاح‌ناپذیری رژیم سخن می‌گوید.
رسانه رسمی سپاه صراحتاً اعلام می‌کند که تحریم‌ها عامل اصلی بحران نیستند، بلکه ریشه اصلی مشکلات را باید در داخل و در فساد ساختاری، مدیریت بی‌برنامه، و اقتصاد نفت‌محور جست‌وجو کرد. اعتراف به اینکه “هیچ علاج داخلی در کار نیست“ در واقع مهر تأییدی‌ست بر بن‌بست لاعلاج نظام ولایت فقیه که حتی رسانه‌های امنیتی هم دیگر قادر به انکار آن نیستند.
این گزارش تأکید می‌کند که منابع آزادشده در پی برجام صرف واردات بی‌رویه شد و تولید داخلی در انزوا ماند. بحران‌هایی چون تورم افسارگسیخته، بیکاری جوانان، وابستگی شدید به نفت، فرسودگی زیرساخت‌ها، و فساد در تخصیص منابع، تنها بخشی از معضلاتی‌ست که جوان از آن‌ها پرده برمی‌دارد.
در بخش‌هایی از این گزارش به رتبه افتضاح حکومت تهران در شاخص شفافیت (۱۴۷ از میان ۱۸۰ کشور)، و همچنین ناتمام ماندن پروژه‌های عمرانی به‌دلیل فساد و ناکارآمدی اشاره شده است؛ مسائل ساختاری‌ای که سال‌ها توسط جامعه مدنی، کارشناسان و منتقدان حکومت هشدار داده شده بودند، اما همواره با سرکوب و انکار مواجه می‌شدند.
روزنامه جوان سپاه، بدون آن‌که به‌صراحت نامی از رهبری یا ارگان‌های بالادستی ببرد، پیکان انتقاد را به درون حکومت نشانه گرفته و ساختار مدیریتی را عامل فروپاشی معرفی کرده است. این موضع‌گیری نشان‌دهنده بحرانی‌ست که تا مغز استخوان نظام نفوذ کرده و دیگر حتی ارگان‌های تبلیغاتی و امنیتی را نیز به ابراز ناامیدی کشانده است.
اکنون این پرسش مطرح می‌شود که اگر پس از ۴۶ سال، حکومت تهران هنوز در مرحله وعده اصلاحات درون‌زا گرفتار است، پس کی قرار است این اصلاحات اتفاق بیفتد؟ و اگر رسانه‌های وابسته به نهادهای امنیتی و نظامی نیز به این میزان از استیصال رسیده‌اند، آیا معنایی جز اعتراف به فروپاشی از درون و زوال حاکمیت ندارد؟
به‌نظر می‌رسد آنچه روزنامه جوان از آن به‌عنوان “سراب مذاکره” نام می‌برد، درواقع پوششی‌ست برای پنهان‌کردن حقیقتی تلخ‌تر: نظامی که از اصلاح عاجز است، دیر یا زود در باتلاق بحران‌های خودساخته‌اش غرق خواهد شد.
