اعتراض مردم چهارمحال و بختیاری به غارت آب و پروژه‌های مرگ‌بار انتقال
بار دیگر صدای زاگرس بلند شد. امروز، میدان مرکزی شهرکرد شاهد تجمع گسترده‌ای از مردم چهارمحال و بختیاری بود که با شعارهایی تند و صریح، اعتراض خود را علیه آنچه «غارت آب» و «مافیای پشت‌پرده پروژه‌های انتقال» خواندند، اعلام کردند.
شعار اصلی معترضان، نه‌فقط فریادی علیه کم‌آبی، بلکه هشدار جدی علیه روندی است که استان‌های زاگرس‌نشین را به سوی خشکسالی غیرقابل بازگشت سوق می‌دهد. تجمع‌کنندگان با در دست داشتن پلاکاردهایی که بر روی آن‌ها نوشته شده بود «تا کی باید قربانی منافع پشت‌پرده شویم؟» خواهان توقف فوری پروژه‌های پرهزینه و مخرب انتقال آب شدند.
سیاست‌های انتقال آب از چهارمحال و بختیاری به استان‌های صنعتی مرکز، سال‌هاست مورد انتقاد فعالان محیط‌زیست و کنشگران اجتماعی است. به باور معترضان، این پروژه‌ها نه برای توسعه پایدار، بلکه برای تأمین منافع گروه‌های خاص و صنایع بزرگ و پرمصرف طراحی شده‌اند؛ طرح‌هایی که با سدسازی‌های بی‌رویه و برداشت‌های گسترده، منابع حیاتی منطقه را به‌سوی نابودی سوق داده‌اند.
عواقب سیاست‌های آبی موجود، تنها محدود به کم‌آبی نیست. از کاهش تولیدات کشاورزی و از بین رفتن مشاغل سنتی گرفته تا افزایش مهاجرت از روستاها به حاشیه شهرها، همگی بخشی از پیامدهای مستقیم این بی‌عدالتی آبی هستند. کارشناسان بارها هشدار داده‌اند که تداوم چنین روندی، بحران اجتماعی گسترده‌ای را در مناطق زاگرس‌نشین رقم خواهد زد.
تجمع امروز در شهرکرد، نه اولین صدای اعتراض علیه سیاست‌های آبی غیرشفاف است و نه آخرین. با افزایش آگاهی عمومی و افشای نقش مافیای آب، مردمی که برای بقای سرزمین خود به خیابان آمده‌اند، اکنون به نیرویی مؤثر در مطالبه‌گری تبدیل شده‌اند.
در حالی‌که بحران آب در ایران به مرحله‌ای بحرانی رسیده، سیاست‌های ناعادلانه انتقال منابع از مناطق پرآب به مراکز قدرت، صدای اعتراض مردم را بلندتر از همیشه کرده است. چهارمحال و بختیاری این روزها نه‌فقط تشنه آب، بلکه تشنه عدالت است؛ و این عطش، بی‌پاسخ نخواهد ماند.
