
سالها انتظار برای خانهدار شدن، اما هنوز هیچ سقفی برای زندگی! روز گذشته، گروهی از مالباختگان پروژه مسکن ایثارگران در برازجان به خیابانها آمدند تا نسبت به خلف وعدههای مکرر در تحویل منازلشان اعتراض کنند.
سراب خانهدار شدن؛ از وعدههای پوچ تا واقعیت تلخ
طرح مسکن ایثارگران برازجان، که قرار بود سرپناهی برای خانوادههای نیازمند باشد، اکنون به نمادی از سوءمدیریت، تأخیرهای بیپایان و بلاتکلیفی شهروندان تبدیل شده است. این پروژه که از سالها پیش کلید خورده، هنوز به مرحله تحویل نرسیده و ساکنان آیندهاش را در سردرگمی کامل قرار داده است.
یکی از معترضان با تأکید بر وضعیت دشوار خود به خبرنگاران گفت:
“سالهاست که به امید تحویل خانههای خود صبر کردهایم، اما هر بار فقط با وعدههای تکراری و بینتیجه مواجه شدهایم. بسیاری از ما تمام سرمایهمان را برای این خانهها گذاشتهایم، اما هنوز حتی مشخص نیست چه زمانی به ما تحویل داده خواهد شد.”
مسئولان در سکوت، مردم در رنج
مشکلات این پروژه از جمله تأخیرهای غیرموجه، نبود شفافیت در هزینهها و عدم پاسخگویی مسئولان، مالباختگان را ناچار به تجمع اعتراضی کرده است. معترضان تأکید دارند که اگر دستگاههای نظارتی و قضایی ورود نکنند، احتمال از دست رفتن کامل سرمایههایشان وجود دارد.
مطالبهای که به یک بحران اجتماعی تبدیل شده است
مسکن یکی از مهمترین نیازهای شهروندان است، اما این پرونده بار دیگر نشان میدهد که سوءمدیریت در بخش ساختوساز تا چه اندازه میتواند به بحرانهای اجتماعی و اقتصادی دامن بزند. در شرایطی که مردم تحت فشار اقتصادی شدید قرار دارند، ناتوانی در تحویل بهموقع پروژههای مسکن میتواند خشم عمومی را افزایش داده و اعتماد شهروندان به نهادهای اجرایی را متزلزل کند.
مالباختگان مسکن ایثارگران برازجان اکنون تنها یک مطالبه دارند: خانههایی که سالهاست وعده داده شده، اما هرگز تحویل داده نشده است. آیا این بار اعتراضات مردمی میتواند صدای آنها را به گوش مسئولان برساند، یا باز هم با وعدههای جدید، بلاتکلیفی آنها ادامه خواهد یافت؟