اسناد و دلایل تغییر نام ها شهرهای عربی الاحواز به فارسی

شهرهایی از جمله قبیل حویزه( هویزه )، محمره(خرمشهر)، بنی طرف(دشت میشان)، خفاجیه ( سوسن گرد)، عبادان(آبادان) ، بساتین(بستان) و فلاحیه ( شادگان) را با پیشنهاد نام فارسی درون پرانتز تغییر دادند.گرچه مابقی شهرها را نیز تغییر داده‌اند اما نام این شهر ها به طور مستند درمتن نامه آمده است.

بسیاری از مردم تحت جغرافیای ایران معتقدند که ما عرب نیستیم و چرا بخشی از ایران باید عربی باشد؟
درست است. ایرانی ها عرب نیستند. اما الاحواز سرزمین ایران نیست و همواره به طور مجزا و یک منطقه عربی بوده است.

اینکه حکومتی منطقه الاحواز را تحت اشغال در آورد و حاکم آن را به شهادت به رساند و نام های ان منطقه را تغییر دهد هویت آن منطقه عوض نخواهدا شد اصالت مردم الاحواز همچنان عربی خواهد ماند.

حال این پرسش به وجود می آید که «چرا باید حکومت تهران اینقدر تلاش کند که نام شهر های عربی که مردم آن هم عرب هستند را به نام های فارسی تغییر دهد؟»

چون منطقه اهوازبا نام قدیم عربستان متعلق به ملت عرب الاحواز و «منطقه‌ای عربی »و «جغرافیایی عربی» و «تاریخی عربی» می باشد، که با سیاست های اپارتایدی حکومت تهران برخی از اقوام فارس را به این منطقه کوچانده و سعی در اخراج اجباری ملت عرب الاحواز از سرزمین ابا و اجدادیشان دارد. این تغییر بافت سیاستی از که از دوره پهلوی برای سرزمین الاحواز پیش گرفته شده است.

چرا هویت عربی الاحواز همواره از سوی حکومت تهران در تهدید «تغییر» است؟

منطقه الاحواز منطقه ای است با منابع نفتی و گازی بسیار و موقعیت استراتژیکی مهم در خاورمیانه و بیشترین ارتباط با خلیج را دارد وتنها نقطه ای است در جغرافیای ایران که مرزآبی با کشورهای عربی خلیج دارد.

منطقه الاحواز در گذشته و هنگام حاکمیت شیخ خزعل کعبی منطقه‌ای بوده است که قدرت کشورهای عربی خلیج را تامین می کرد و این حمایت شیخ خزعل از کشورهای عربی خلیج، نگرانی سلطه گری حکومت تهران را داشته است لذا با هر حیله و نیرنگی که شده سعی در ضعیف کردن حکومت های عرب خلیج و حذف هویت عربی منطقه الاحواز را داشته است.