آزادی رحیم عفراوی پس از ۲۴ سال زندان با دستی فلج که در اثر شکنجه

رحیم عفراوی شهروند  اهل خفاجیه(سوسنگرد)، پس از ۲۴ سال زندان با دستی که در اثر شکنجه فلج شده، آزاد شد.

وضعیت این زندانی سیاسی که ۲۴ سال از عمرش را در زندان های حکومت تهران گذرانیده، کمتر رسانه ای شده است.

به گفته منابع نزدیک به خانواده وی «رحیم عفراوی ۲۹ ساله بود که دستگیر شد و به زندان رفت. او حالا ۵۳ ساله است. در زمانی که در زندان بود، پدر و مادرش فوت کردند و همسرش طلاق گرفت.»

در جریان شورش زندانیان شیبان اهواز بر اثر ضربات میله های آهنی گارد زندان یک دستش شکافت. چون به او رسیدگی پزشکی نشد، دستش فلج شد. سالم به زندان رفت و با یک دست فلج از زندان آزاد شد. حال حتی پول و حمایتی برای درمان دستش را ندارد.

رحیم عفراوی متولد ۱۳۴۷، اهل سوسنگرد و ساکن روستای آلبوعفری شمالی است. وی پیش از این کارمند رسمی شرکت فارسیت بود و ۱۴ سال سابقه کار داشت. او در روز سوم خرداد ماه ۱۳۷۹، در مسیر ملاشیه به شلنگ آباد در جاده خرمشهر به اهواز، در منطقه ای که کریشان نامیده می شود، در حال رفتن به محل کارش بود که دستگیر شد.
شش خودرو وزارت اطلاعات جلوی او را گرفتند و دستگیرش کردند.

او را به مدت دو سال در بازداشتگاه اطلاعات اهواز تحت شکنجه و بازجویی قرار دادند. سپس او را به زندان کارون اهواز منتقل کردند و مدت ۸-۹ ماه در این زندان محبوس بود.

در ابتدا به او به اتهام «محاربه» حکم اعدام دادند. پس از سه بار اعتراض و جابجایی پرونده در سه شعبه انقلاب، سرانجام حکم نهایی او به سی سال زندان تخفیف پیدا کرد.

او سپس به زندان همدان تبعید شد. پس از پیگیری های فراوان خانواده و استفاده از وکیل حکم او به ۲۵ سال زندان و تبعید به زندان بافت کرمان تغییر یافت. رحیم عفراوی مدت ۱۶ سال در زندان بافت کرمان محبوس بود.

طی این مدت دو بار پس از بازداشت برخی از زندانیان سیاسی از جمله عبدالرضا نواصری و علی منبوهی برای بازجویی مجدد به بازداشتگاه اطلاعات اهواز منتقل و به مدت چند ماه تحت شکنجه و بازجویی قرار گرفت.

در جریان شورش زندان شیبان اهواز در سال ۹۹، در زندان شیبان اهواز بود. به دلیل وجود کرونا در زندان های ایران شورش هایی انجام شد. در زندان شیبان اهواز نیز زندانیان شورش کردند. آخرین بندی که به شورش پیوست بند ۵ بند زندانیان سیاسی بود. شورش از بندهای دیگر زندان شیبان شروع شد. اما بند زندانیان سیاسی بیشترین سهم از سرکوب را داشت.

به زندانیان تیراندازی کردند در حالیکه زندانیان دست خالی بودند. همه جا گاز اشک آور و آتش بود. نیروهای گارد با باتوم و میله فلزی به جان زندانیان افتادند. در این بین با میله آهنی رحیم عفراوی را ضرب و شتم کردند. به طوری که دستش با میله آهنی سوراخ شد. این زخم عفونت کرد و چون هیچ رسیدگی پزشکی نبود، دستش فلج شد.

حدود یک سال پیش، در حالیکه حدود یک و نیم سال از حکم او باقیمانده بود، او را به حالت رأی باز در آوردند و در روز ۲۱ بهمن ماه ۱۴۰۲، او را آزاد کردند.

این در حالیست که وی پس از ۲۴ سال زندان، نه خانواده ای دارد، نه قدرت بدنی که بتواند کار کند و دستش را درمان کند.