پدرحسین رونقی ملکی: پسرم را رها نکنند خودم را در میدان ارگ آتش می‌زنم
روز چهارشنبه چهارم اسفند‌ماه، حدود ساعت یازده صبح «حسین رونقی ملکی»، وبلاگ نویس و فعال مدنی از خانه خود خارج شد ولی دیگر به خانه برنگشت. همان روز در یک پیام صوتی موقت که خودبه‌خود حذف شده، به برادرش گفته بود که اگر برایش اتفاقی افتاد، خبررسانی کنند. از صبح روز چهارشنبه از حسین خبری نیست. خانواده‌اش می‌گویند که او چند روز قبل از ناپدید‌شدن، تماس‌هایی از یک شماره ناشناس که معمولا از طرف نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی است، دریافت می‌کرده است. پدر حسین به ایران‌وایر گفته است که او توسط ماموران امنیتی جمهوری اسلامی «ربوده» شده و مسوولیت جان او با شخص «علی خامنه‌ای»، رهبر جمهوری اسلامی است. او همچنین گفته است که اگر فرزندش را رها نکنند، خودش را به آتش می‌کشد.
حسین رونقی، فعال مدنی و وبلاگ نویس وزندانی سیاسی سابق است که در راستای آزادی بیان فعالیت می‌کند.. او از مخالفان جدی طرح محدودسازی اینترنت، موسوم به «طرح صیانت از فضای مجازی» است که در هفته جاری، به شکلی نمادین و فقط در چند ثانیه در کمیسیونی در مجلس تصویب و با بالا گرفتن اعتراضات، باطل شد. رونقی فعال مخالف سانسور و سرکوب در فضای مجازی و از افشاکنندگان نقش یک شرکت خصوصی به‌نام «ابرآوران» و مدیران است. او بارها درباره استاندارد دوگانه مدیران و کارکنان ارشد این شرکت که ظاهر و سبک زندگی مغایر با ارزش‌های تبلیغ‌شده توسط جمهوری اسلامی دارند ولی در زمینه محدودسازی اینترنت به حکومت ایران کمک می‌کنند، اطلاع‌رسانی کرده است.
این اولین بار نیست که حسین رونقی بازداشت می‌شود. او در آذرماه سال ۱۳۸۸ و در بحبوحه اعتراضات مردمی موسوم به «جنبش سبز»، به همراه برادرش «حسن رونقی» در خانه پدری‌شان در شهر «ملکان» در استان آذربایجان شرقی بازداشت شد. برای فشار آوردن به حسین رونقی، ماموران برادرش را در مقابل چشمان او شکنجه می‌کردند. تا حدی که برادرش از ناحیه مهره‌های گردن دچار آسیب جدی شد و هم‌اکنون نیز در اثر همان شکنجه‌ها قادر به راه رفتن نیست.
«احمد رونقی ملکی»، پدر حسین رونقی درباره شکنجه فرزندش حسن به ایران‌وایر میگوید: «حسن را به حدی شکنجه کردند که دیسک کمر گرفت. مهره‌های گردنش در اثر این‌که سرش را به دیوار کوبیده بودند، آسیب دید و حالا هم توان ایستادن وراه رفتن ندارد. حسن را می‌زدند که حسین به آن‌چه که آن‌ها می‌خواهند اعتراف کند. حسین که دیده بود دارند حسن را می‌کشند، گفته بود هر چه بگویید قبول می کنم.»
در اسفند‌ماه ۱۳۸۸، روزنامه کیهان، نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران در یک گزارش، اتهامات بسیار سنگینی را به این فعال آزادی بیان وارد کرده بود. در پی انتشار این گزارش، فشارها به حسین رونقی و خانواده او افزایش یافت. رونقی دو بار در اعتراض به آزار و اذیت خانواده‌اش توسط ماموران امنیتی، از جمله احضار مادرش برای بازجویی، دست به اعتصاب غذا زد.
در سال۱۳۹۰، وقتی که در حال تحمل ۱۵ سال حکم زندانی که برایش صادر کرده بودند، بود، نارسایی کلیه گرفت. ماموران زندان از دسترسی او به خدمات پزشکی جلوگیری کردند و او نهایتا یک کلیه خود را از دست داد. رونقی، سرانجام در اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۵، پس از ۴۰ روز اعتصاب غذا و به این دلیل که دیگر توانایی تحمل حبس را نداشت، از زندان آزاد شد.
احمد رونقی ملکی، پدر حسین رونقی، با اشاره به نحوه بازداشت فرزندش، به ایران‌وایر میگوید: «او را با خود برده‌اند، آدم ربایی بوده، نه بازداشت! این بازداشت خلاف قانون است. چون اگر حسین جرمی داشته باید برایش ابلاغیه می‌فرستادند و او را به دادگاه احضار می‌کردند. باید آن‌جا بازداشتش می‌کردند، پس این بازداشت نیست، آدم‌ربایی است.»
او همچنین ضمن اظهار بی‌اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری فرزندش، میگوید: «وقتی فهمیدیم او را برده‌اند که هر چه تماس گرفتیم تلفنش را جواب نداد. بعد از بازداشت هم کلیدهایش را گرفته‌اند و رفته‌اند خانه‌اش را زیر و رو کرده‌اند. وسایلش را دزدیده و با خود برده‌اند.»
پدر این وبلاگ‌نویس جوان و فعال آزادی بیان در ادامه نیز با اشاره به یکی از ویدیوهایی که در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرده، صریحا رهبر جمهوری اسلامی را مسوول جان فرزند خود دانسته و میگوید: «من از شخص رهبر خواستارم و باید سریعا (صریحا) جواب بدهد. او فرمانده کل قواست و مسوول است. مسوولیت جان فرزندم، چنانچه کوچکترین اتفاقی برای او بیافتد با خود رهبر جمهوری اسلامی است. تمام فرماندهان سپاه هم مسوول هستند. وزارت اطلاعات هم مسوول است که آدم‌ربایی در روز روشن اتفاق افتاده و همه باید جوابگو باشند.»
احمد رونقی در ادامه نیز میگوید: « اگر به من جواب ندهند، در میدان ارگ تهران، خودم را به آتش خواهم کشید. این را به تمام جهان ثابت خواهم کرد که در ایران مردم امنیت ندارند، قانون اجرا نمی‌شود و عدالت اجتماعی در کار نیست.»
این پدر که از روز چهارشنبه از فرزند بیمار خود هیچ اطلاعی ندارد، در ادامه نیز از سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر این سازمان می‌خواهد که مقامات جمهوری اسلامی را درباره فرزندش پاسخگو کنند و میگوید: «من سازمان ملل را هم مسوول می‌دانم و اگر جوابگو نباشند، خودم را به آتش خواهم کشید.»
در سال ۸۸، نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی، به ویژه سازمان اطلاعات سپاه پاسداران، حسین رونقی را متهم کردند که مجموعه «ایران پروکسی» را که در سال‌های پایانی دهه ۸۰، فیلترشکن امن در اختیار شهروندان قرار می‌داد، اداره می‌کرده است. آن‌ها، او را به پول گرفتن از کشورهای متخاصم متهم کرده و قصد داشتند با فشار، شکنجه، حتی بازداشت و احضار اعضای خانواده حسین، از جمله مادرش، او را مجبور کنند که علیه خود اعتراف کند.
اتهامات رسمی که علیه این فعال ضد سانسور و فیلترینگ زده شد، «عضویت در شبکه ایران پروکسی با هدف اخلال در امنیت کشور، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» بود. او بابت همین اتهامات ۱۵ سال حبس گرفت و تا سال ۱۳۹۵، در حالی‌که به شدت بیمار بود، مدام بازداشت و بعد با تودیع قرار وثیقه به طور موقت از زندان آزاد می‌شد.
اما حسین رونقی، بعد از این همه آزار و اذیت، ساکت نشد. او بیرون از زندان، هم‌چنان به وبلاگ‌نویسی و دفاع از حق شهروندان برای دسترسی به اینترنت آزاد، بدون فیلتر و بدون سانسور پرداخت. در یکی از آخرین ویدیوهایی که حسین از خود منتشر کرده، در حالی‌که در کنار مادرش نشسته، میگوید: «از ما میپرسن: شما چرا نمی‌ترسید؟ چرا شما رو نمیگیرن؟ ما در فساد شریک نیستیم که بترسیم. یکجایی باید ترس رو کنار بگذاریم و برای حقمون بجنگیم. دیگه جایی برای ترس وجود نداره چون آینده‌ای که با این شرایط اتفاق خواهد افتاد، آینده سیاهی است.»
رونقی در آخرین توییتی که پیش از ناپدید شدن یا آنگونه که خانواده‌اش می‌گویند، «ربوده شدن» خود نوشته، تاکید کرده بود که در موضوع سانسور و نقض آزادی مردم در دسترسی به اینترنت آزاد، اصلاح‌طلب یا اصول‌گرا بودن دولت‌ها و سمت و سوی مجلس مهم نیست، بلکه این کلیت نظام جمهوری اسلامی و شخص رهبر آن است که مخالف آزادی بیان و ناقض حق شهروندان برای دسترسی به جریان آزاد اطلاعات است.
این فعال مدنی سرشناس، همچنین در مصاحبه اخیر خود با نشریه «بیلد» آلمان درباره دستگاه عریض و طویل پروپاگاندای جمهوری اسلامی، از جمله برخی فعالان رسانه‌ای که به سفیدشویی سرکوب‌های جمهوری اسلامی با استفاده از تریبون رسانه‌های غربی مشغولند، گفته بود.
رونقی پیش از این هم، در آبان‌ماه همین امسال، در مقاله‌ای که به زبان انگلیسی در وب‌سایت «وال‌استریت ژورنال» منتشر کرده، به این موضوع پرداخته بود که مردم در غرب از عمق سرکوب و آزار و اذیت شهروندان و معترضان ایرانی بی‌خبرند، چون اغلب رسانه‌های غربی، واقعیت را درباره این نظام سیاسی نمی‌گویند.
حالا درست در هفته‌ای که دستگاه سرکوب قرار بود دسترسی ۸۵ میلیون نفر ایرانی به اینترنت را از همین حد شکسته و بسته هم، محدودتر کند، حسین رونقی، فعال اینترنت آزاد، از خانه خود در تهران خارج شده و هنوز بازنگشته است.
آنگونه که احمد رونقی، پدر حسین رونقی میگوید، او پیش از این به دلیل شکنجه، آزار و عدم رسیدگی پزشکی، یک کلیه خود را از دست داده است. آقای رونقی در توضیح این موضوع میگوید: «برای حسین پرونده‌سازی کردند و ۱۵ سال زندان بریدند. قاضی پرونده‌اش مثلا پیرعباسی بود ولی اصلا حضور نداشت. همه کاره، رییس دفتر پیرعباسی، ستاری بود و نیروهای امنیتی.»
او ادامه می‌دهد: «پسرم را خیلی آزار دادند. فقط ۱۳ ماه، او را در انفرادی نگه داشته بودند. یک بار که برای ملاقات رفته بودم متوجه شدم که صورت حسین ورم کرده است. هر چقدر درخواست کردم که بگذارید او را ببریم دکتر متخصص، نه گذاشتند ما رسیدگی پزشکی کنیم و نه خودشان کاری کردند. در آخر هم بعد از این‌که یک میلیارد و نیم وثیقه گذاشتیم، اجازه درمان دادند.»
احمد رونقی در ادامه نیز با اشاره به حادتر شدن بیماری کلیوی فرزندش حسین در زندان، میگوید: «همان موقع، چندین دکتر گواهی دادند که حسین توانایی تحمل حبس را ندارد، ولی قبول نکردند. ماموران زندان هفت بار، پسرم را بعد از جراحی و بدون این‌که از او مراقبتی بشود برگرداندند زندان. آخر سر هم، به خاطر عفونت شدید، یکی از کلیه‌هایش را از دست داد.»
پدر حسین رونقی همچنین به سابقه آزار و اذیت فرزندش در خیابان و ضرب و شتم او در طی چند ماه گذشته نیز اشاره کرده و میگوید: «حسین را چند بار موقع رفت و برگشت از محل کارش، گرفته‌اند و کتک زده‌اند. آزار و اذیتش داده‌اند.»
او ادامه می‌دهد: «خود من را هم دو بار در ملکان و یک بار در تهران قصد داشتند بربایند. یک بار هم که در ملکان با تبر به من حمله کردند و می خواستند به سرم ضربه بزنند.»
احمد رونقی در پایان نیز به بیماری‌های متعدد فرزند ۳۶ ساله‌اش که عمدتا ناشی از مدت طولانی حبس، شکنجه و زندان انفرادی بوده اشاره کرده و میگوید: «حسین توان جسمی انفرادی و تحمل زندان را ندارد. علاوه بر این‌که فقط یک کلیه دارد، مشکل غلظت خون هم دارد و ماهی یکبار باید توسط دکتر ویزیت و آزمایش شود. مشکل گوارش، پروستات و ریه هم دارد. چندین بیماری دارد و تحت درمان متخصصان است.»
پیش‌تر نیز، یکی از نزدیکان حسین رونقی در یک پیام نوشتاری در اینستاگرام، به ایران‌وایر گفته بود که پزشک این فعال مدنی، اخیرا متوجه وجود غده‌ای در گلوی او شده و قرار بوده، حسین رونقی هر چه سریع‌تر جراحی شود تا آن غده را خارج کنند که حالا با بازداشت و بی خبری مطلق از او، مشخص نیست چه اتفاقی خواهد افتاد.»
نویسنده: رقیه رضایی/ منبع: ایران وایر
